Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Το σπαράγγι ...
και το χιούμορ του Édouard Manet...
ή όταν οι καλλιτέχνες και οι συλλέκτες-κριτικοί έργων τέχνης, είχαν κέφια ...
ή όταν οι καλλιτέχνες και οι συλλέκτες-κριτικοί έργων τέχνης, είχαν κέφια ...
.PNG)
Edouard Manet (1832-1883)Asparagus
1880
Oil on canvas
H. 16.5; W. 21.5 cm
Paris, Musée d'Orsay
gift of Sam Salz, 1959
Το εν λόγω σπαράγγι στον πίνακα είναι τα "ρέστα" του καλλιτέχνη προς τον κριτικό-συλλέκτη όταν ο δεύτερος αγόρασε τον πίνακα με τα σπαράγγια στην τιμή των 800 γαλλικών φράγγων. Ο συλλέκτης ήταν γαλαντόμος και αντί του ποσού των 800 φράγκων πλήρωσε 1000. Η λεπτότητα και η εξυπνάδα του καλλιτέχνη έδωσε την απάντηση στην κίνηση του θαυμαστή του με ένα μικρό σε διαστάσεις πίνακα που παρίστανε αυτή τη φορά ένα και μοναδικό σπαράγγι ζωγραφισμένο όμως με πολύ μεράκι και με την ελευθερία και τον αέρα που έδινε στον χρωστήρα του καλλιτέχνη η αίσθηση ότι ζωγράφιζε κάτι μόνο και μόνο γιατί το έκανε κέφι. Το σημείωμα που συνόδευε τον πίνακα, όταν παραδόθηκε στο συλλέκτη ήταν: "Το ένα που έλλειπε από το δεμάτι"
Και το ένα που έλλειπε από το δεμάτι έγινε το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση του Manet, γιατί, για τον Edouard Manet, ο λόγος. (Ο κριτικός τέχνης που ενέπνευσε τον Manet δεν είναι άλλος από τον Charles Ephrussi, Εβραϊκής καταγωγής από οικογένεια τραπεζιτών που κατοικούσε στην Oddesa της Ουκρανίας. Ήλθε στο Παρίσι το 1871 και σύχναζε στα σαλόνια της Mme Émile Straus, της Madeleine Lemaire και της princesse Mathilde.) Ο ρεαλισμός δίνει τη θέση του στον ιμπρεσιονισμό όπου ένα και μοναδικό σπαράγγι απομονώνεται από το δεμάτι για να δώσει όλην την αίσθηση της καθαρότητάς του, όπου αν και ακινητό, είναι εντούτοις ταυτόχρονα, τόσο ζωντανό, θα πει αργότερα ο Georges Bataille!
Από εκείνη τη στιγμή, έγινε συνήθεια στο Manet να ζωγραφίζει έργα μικρά, με σύνθεση από ένα ή δυο-τρία αντικείμενα φρούτα ή λουλούδια, μόνο για το κέφι του, που τα προόριζε ως δώρα σε αγαπημένα του πρόσωπα, παράλληλα με τα μεγάλα του έργα.
Ίσως δεν ήξερε ότι η συγκυρία του πρώτου του έργου με το σπαράγγι θα γεννούσε στις μέρες μας ένα ολόκληρο κίνημα ζωγράφων που έχουν σκοπό την παραγωγή ενός έργου μικρών διαστάσεων καθημερινά. Α painting a day, λέγεται. Σε αυτά τα μικρά εργάκια ο χρωστήρας έχει κέφια ...
Ο πίνακας με τα σπαράγγια ...
λεπτομέρειες από τον μικρό πίνακα με το μοναδικό σπαράγγι
Γαρίδα & Ψωμί με μαρμελάδα
Το παρόν άρθρο έχει το ρόλο εισαγωγικού σημειώματος σε προσεχές άρθρο του Πρωτεσίλαου στο blog stavento8 για το μουσείο Orsay. Α! δεν ξέρω, μου το υποσχέθηκε :-)Καλό Σαββατοκύριακο
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
"Είστε μία αυτιστική χώρα"!737 αναγνώστεςΠαρασκευή, 18 Σεπτεμβρίου 2009
07:15
Το περιστατικό που θα σας αναφέρουμε είναι πέρα για πέρα αληθινό και δείχνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα στις σχέσεις της με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Σε σύσκεψη ευρωπαϊκού οργάνου υπουργός μεγάλης χώρας είπε επί λέξει στον Έλληνα συνάδελφό του: «Χρόνια τώρα μας λέτε ότι θα μειώσετε το έλλειμμα. Έχω κουραστεί να σας παρακολουθώ, είστε μία αυτιστική χώρα».
Σοκ! Και μη τολμήσει να πει κάποιος ότι την εποχή που εμείς δημιουργούσαμε τον μεγάλο πολιτισμό μας εκείνοι δεν είχαν ακόμη κατέβει από τις βελανιδιές και άλλα τέτοια γραφικά. Ούτε να επικαλεστεί ότι είμαστε «έθνος ανάδελφο» και ότι συνωμοτούν οι πάντες εναντίον μας. Αν κάποιος έχει κάνει κακό σε αυτή τη χώρα είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Είναι προσβλητικό να λέει ένας υπουργός μεγάλης χώρας στον Έλληνα ομόλογό του ότι είμαστε «αυτιστική χώρα». Ούτε και είναι πρέπον να χρησιμοποιεί κάποιος τέτοιες εκφράσεις που να συνδέονται με φυσικές αδυναμίες.
Ας σκεφτούμε, όμως, και τη δική τους θέση. Μας έχουν βαρεθεί. Έχουν πλέον βγει από τα ρούχα τους. Έχουν κουραστεί από τα ψέματα και τις παλινωδίες μας. Καιρό τώρα φωνάζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν επιμένουμε να είμαστε κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας και να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας, αυτό δεν πρόκειται να μας σώσει απ’ ό,τι επακολουθήσει.
Μας λείπει η σοβαρότητα. Είμαστε αστείοι, όταν κάθε τρεις και λίγο δηλώνουμε διαφορετικά στοιχεία, όταν είμαστε ανακόλουθοι στις υποσχέσεις μας, όταν γινόμαστε κουτοπόνηροι Ανατολίτες και έχουμε ταυτόχρονα την απαίτηση να δέχονται οι άλλοι αδιαμαρτύρητα ό,τι τους σερβίρουμε.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο κοινοτικά κονδύλια και δεξιώσεις. Έχουμε και υποχρεώσεις, τις οποίες συνήθως τις «ξεχνάμε». Επίσης, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχει κάποιος υποχρέωση να μας ανέχεται για πάντα μόνο και μόνο επειδή από αυτά εδώ τα χώματα ξεπήδησε ο δυτικός πολιτισμός. Το «γραμμάτιο» αυτό το έχουμε ήδη εισπράξει και μάλιστα πολλές φορές. Ζητήσαμε την κατανόηση των Ευρωπαίων για χίλια δύο θέματα και μας την έδωσαν. Τι κάναμε εμείς; Όχι μόνο δεν προσπαθήσαμε να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας, αλλά τους είπαμε πολλά και χοντρά ψέματα. Τους δώσαμε ψεύτικα νούμερα, τους παραπλανήσαμε, συμπεριφερθήκαμε με κακοπιστία. Γιατί, λοιπόν, να μας δώσουν τώρα άλλη «πίστωση χρόνου», γιατί να συνεχίσουν να μας ανέχονται;
«Είστε μία αυτιστική χώρα». Σε ποιο σημείο αγανάκτησης θα πρέπει να φτάσει ένας σοβαρός άνθρωπος για να μιλήσει με αυτό τον τρόπο; Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια ακριβώς είναι η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Ας ακούσουμε, έστω για μία φορά, τι μας λένε. Μπορεί και να επωφεληθούμε. Το βέβαιο είναι ότι αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε θα ξυπνήσουμε απότομα σε ένα περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
* Μπορείτε να σχολιάσετε το "Σιωπητήριο" στο blog στην εξής διεύθυνση: http://mavridis.capitalblogs.gr
Μετάβαση στην αρχική σελίδα του blog
Σχόλια
--------------------------------------------------------------------------------
18/09 10:45 Swearengen
E, καλά τώρα, έχομεν ακούσει και χειρότερα, που λέει κι ένας γνωστός μου. Άραγε, αυτός ο υπουργός «μεγάλης χώρας», είπε τίποτε για τις πολεμικές αποζημιώσεις που ακόμη μας οφείλονται από άλλη μεγάλη χώρα (ή μήπως πρόκειται για την ίδια μεγάλη χώρα) ? Κάμποσα δισεκατομμύρια δολλάρια, μικροποσό δηλαδή, κι ίσως γι αυτό δεν το κάνουμε και ιδιαίτερο θέμα. -Αλλά θα ήταν μια ανάσα, σωστά ? -Και πάντως μας χρωστούν, σωστά ? Ας του απαντούσε κι ο δικός μας ο υπουργός ότι «εμείς είμαστε οι αυτιστικοί, αλλά εσείς οι είστε μπαταξήδες», να τον έβαζε στη θέση του. Χωρίς γραφικότητες για βελανιδιές κλπ. Φρέσκα κουλούρια.
Από την άλλη πλευρά, είναι ακριβές αυτό που γράφετε, ότι δηλαδή «είμαστε κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας» και ότι «αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε θα ξυπνήσουμε απότομα σε ένα περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο». Συμφωνώ ότι το έχουμε αυτό το στοιχείο, και ως λαός και ως μονάδες.
Να, καλή ώρα προχτές μές στα χαράματα, κάποιος εδώ στο Capital έκατσε και ξήλωσε το blog «Petit Bateau». Της Εύης που λέμε, εάν έχετε υπ’ όψη σας. Ήταν και στα προτεινόμενα μέχρι πρόσφατα, εάν θυμάστε. –Το θυμάστε ? Ε, πάει άκλαφτο το «Βateau». Του ρίξανε τορπίλα και πήγε σούμπιτο, εις τον βυθό βαθειά εκεί. –Ποιός ? –Εμένα ρωτάτε ? Στο κάτω-κάτω, δεν είμαι εγώ Διευθυντής της Aνωνύμου Εταιρείας Capital.gr, EΣΕΙΣ είστε. Εσείς θα έπρεπε να ξέρετε, κανονικά.
18/09 10:45 Swearengen
Eγώ πάντως ρώτησα. Θα τα δείτε στα χθεσινά σχόλια, στο μπλογκ του Χάρου. Απάντηση δεν πήρα, κανείς δεν πήρε. Κάποιοι έχουν κλειστεί στον μικρόκοσμό τους και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τί συμβαίνει γύρω τους. Κάποιοι συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν, όπως ακριβώς τα γράφετε στο άρθρο σας. Ωστόσο, κάποιοι εξαφανίζουν blogs, με την ίδια ευκολία που κάποιοι άλλοι πέταγαν ανθρώπους στον ωκεανό, από το ελικόπτερο, για να τους εξαφανίσουν. Επί Στρατηγού Βιντέλα βέβαια αυτά, σήμερα δεν γίνονται τέτοια. Πήγαινες μετά εσύ, ο συγγενής, στην αστυνομία και ρωτούσες «βρε μπας και είδατε πουθενά τον Χουάν? Έχω μέρες να τον δω». Οι αστυνομικοί σήκωναν αδιάφορα τους ώμους. Κανείς δεν ήξερε.
Και τελικά δεν είχε καμμία σημασία που βρισκόταν ο Χουάν και άλλοι 30.000 Χουάν που εξαφανίστηκαν με τον ίδιο τρόπο : -Επειδή, όταν αμέσως μετά το επιτυχές πραξικόπημα επαναλειτούργησε το χρηματιστήριο του Μπουένος Άϊρες, οι μετοχές απογειώθηκαν. 240% άνοδος, μέσα σε ΜΙΑ συνεδρίαση. Αυτό θα πει limit-up. Αχ και να ‘μουνα Αργεντίνος, τον Απρίλιο του ’76… -Ποιο ’99 ? –Αστεία λέμε τώρα ?
Τέλος πάντων. Έλεγα λοιπόν, μήπως εσείς, ως δημοσιογράφος, διευθυντής της ιδιοκτήτριας εταιρείας, αλλά και -ιδίως- ως blogger, ρίχνατε λίγο φως στην περίπτωση της μυστηριώδους εξαφάνισης του blog της Εύης. Λέω εγώ τώρα.
18/09 11:09 fostiras
Εάν ένας υπουργός χρησιμοποίησε τη λέξη «αυτιστική» για να περιγράψει μία χώρα, όχι μόνο δείχνει έλλειψη επαρκούς λεξιλογίου, αλλά και ένα ήθος που στη χώρα του θα τον ξήλωνε από τη θέση του.
Σε αυτόν μόνο ο κ. Δ. Κολλάτος θα του έδινε την κατάλληλη απάντηση.
18/09 11:58 Βασιλης-Αντ
Swearengen
Ξεχασε τες τις παλιες εποχες που δινονταν απαντησεις...
Τοτε ηθελαν επισκεψιμοτητα...για να παρουν διαφημησεις..
Τωρα εχουν ανακαλυψει <αλλα κολπα>...
Και πολλη σημaσια δινεις στους αρουραιους που ροκανιζουν τα μπλογκς...
Αφου ειναι αναλωσιμοι με ημερομηνια ληξης...και οι συγκεκριμενοι ληγουν αμεσως μετα τις εκλογες της 4ης Οκτωβρη, αφου καποιοι πρεπει να δοθουν βορρα απο την εργοδοσια στη νεα εξουσια, αφου εκαναν το λαθος, να παρουν λαθος θεση σε λαθος στιγμη.
ΠΟΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ???
Να λοιπον ποιος ηταν ο <ελληνας> υπουργος που ενα ενας αλλος υπουργος-γουρουνομπαταχτζης, μας αποκαλεσε <αυτιστικους> και το κοθωνι-<ελληνας> υπουργος το καταπιε και εοπε και ευχαριστω.
Ιδου και τα εργα του...
Πολλους χαιρετισμους με τις θερμοτερες ευχες μου, στη κ.Βιβιαν για την επανεκλογη του κ.Στυλιανιδη.
Με αγωνια περιμενω να ξαναβρεθουμε στο φιλικο και <ζεστο> χωρο του Four Seasons στο Παρισι.
http://www.protothema.gr/content/files/Pages%20from%20216soma.pdf
18/09 12:17 Λουκρητια
Ισως χρειαζεται να μαζευτουμε πολλοι κατω απ'τα παραθυρα σας για ρωτησουμε για την τυχη του μπλογκ της Ευης,κυριε Μαυριδη.Ενωνω,λοιπον,την φωνη μου μαζι τους.Αναρωτωμενη ποιο ηταν το"αμαρτημα"της για να υποστει αυτην την ποινη.Τουλαχιστον αυτο θα μπορουσατε να μας το πειτε.Ακομα και σε χωρες οπου η δικαιοσυνη αποδιδεται με το κοψιμο του κεφαλιου χωρις να προηγηθουν πολλες "περιττες πολυτελειες",ΓΝΩΡΙΖΕΙ ο κατηγορουμενος ποιο ειναι το κατηγορητηριο.
18/09 12:44 CANYON
...???
18/09 12:58 Nastybishop
Για πείτε μας ποιος ήταν ο Έλληνας ξεφτίλας υπουργός που έκατσε να εισπράξει την προσβολή δίχως να απαντήσει κατάλληλα; Για πείτε μας το όνομα του κύριου οσφυοκάμπτη;
Όταν εκπροσωπείς ένα ολόκληρο έθνος, έχεις χρέος να υπερασπίσεις με σθένος την αξιοπρέπεια του λαού σου, όχι να σκύβεις το κεφάλι με δουλοπρέπεια στον κάθε ευρωπέο κοτζαμπάση.
Πείτε μας και ποιος είναι ο άλλος ο Ευρωπεος υπουργός να του τα πούμε και εκείνου ένα χεράκι. Βρε, μπας είναι καμία Ιταλίδα καλλονή του Μπερλουσκόνι που πήρε υπουργικό χαρτοφυλάκιο για τις σπουδαίες υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα της ενόσω καθόταν στα ποδαράκια του "καβαλιέρε";
Ή μήπως ήταν κανένας Φριτς; Πριν μερικές δεκαετίες οι κανίβαλοι σκότωναν τους παππούδες και τους πατεράδες μας σαν τα σκυλιά στα αποσπάσματα, στα βουνά, μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Δεν πάει στο διάολο λέω εγώ που θα έρθει σήμερα να μας πει και αυτιστικούς.
1* κύριε Μαυρίδη διότι το άρθρο σας αναδύει μια έντονη μπόχα ραγιαδισμού.
18/09 13:40 Manta ray
Θα έπρεπε να γνωρίζετε κ. Μαυρίδη, εφόσον είστε δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ, ότι άλλες χώρες τηε Ε.Ε. (κυρίως μεγάλες και ισχυρές) και όχι η δική μας, είναι πρώτες στη λίστα με τα καταχρασθέντα χρήματα και τους πόρους που παράτυπα απορρόφησαν τις τελευταίες δεκαετίες από τα κονδύλια της Ε.Ε. Ψάξτε το λοιπόν αν θέλετε, και θα δείτε ότι έτσι είναι, και θα έχετε την ευκαιρία να επανορθώσετε σε επόμενο άρθρο. Όσο για τους σφουγγοκολάριους Έλληνες (?) υπουργούς, δεν περιμέναμε και τίποτε καλύτερο. Άλλο όμως αυτό, και άλλο να γράφουμε με την έγκυρη γραφίδα μας ότι είχαν και... δίκιο που μας είπαν αυτιστικούς. Κρίμα...
Υ.Γ. Για τα φαινόμενα που παρουσιάζονται τελευταία στο Capitalblogs, μήπως έχετε εσείς κάποια θέση να πάρετε; Γιατί πολλοί και καλοί γράφουν, αλλά απάντηση μέχρις στιγμής δεν παίρνουν... Εγώ την γνώμη μου την έγραψα και χθες στο blog του haros, και γράφω και από εδώ μαζί με τους άλλους φίλους, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή κάποιος θα θελήσει, όχι να απαντήσει απλά (με κάποια από τις συνήθεις απαξιωτικές απαντήσεις του τύπου "δικό μας είναι και ότι θέλουμε κάνουμε") αλλά να αλλάξει την πορεία προς την κατηφόρα...
18/09 13:48 CANYON
Manta ray 5*...
18/09 13:52 Nantia42
Κι εχει περασει και ενα 24ωρο απ το κατεβασμα του blog .
Ειναι απ τις φορες που η σιωπη λεει βαριες κουβεντες...
18/09 14:07 CANYON
Σπασμένο καράβι
Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης
Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι
Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω
Να 'ν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
έτσι να 'ναι
και τα βράχια κατάπληκτα και τ' αστέρια μακριά
να κοιτάνε
Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές
δίχως χάρη
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές
το φεγγάρι
Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό
έτσι να 'μαι
σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό
να κοιμάμαι...
Για την Ευη...
18/09 14:08 CANYON
Το καράβι
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Μπέμπα Μπλανς
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Αργό το βήμα μες στη νύχτα
με την καρδιά βαριά βαδίζω
φύγανε όλοι και μ' αφήσαν
να περιμένω κάποιο δειλινό
Μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ' αφήσαν έξω
Σύννεφα σκέπασαν τ' αστέρια
αργεί πολύ να ξημερώσει
ο κόσμος ρήμαξε για μένα
καθώς απελπισμένα περπατώ
Μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ' αφήσαν έξω...
Για την Ευη...
18/09 14:09 fostiras
Η δική μου αντίδραση είναι:
Προσωρινά και μέχρι να αποκατασταθεί το blog "Un petit bateau" ή να διαβάσω τα αίτια που οδήγησαν στη διαγραφή του δεν σκοπεύω να ανεβάσω άλλο άρθρο στο CapitalBlogs.
Ελπίζω να υπάρξει σχετική αντίδραση και σε άλλα blogs. Τότε θα αφυπνισθούν οι administrators.
Και εάν κατεβάσουν και το δικό μου blog, χαλάλι τους.
18/09 14:39 Βασιλης-Αντ
Παρακαλω να κανετε λιγο υπομονη.
Ο κ.Μαυριδης θα σας απαντησει αμα τη επιστροφη του απο το Ερρικος Ντυναν, οπου ευρισκεται προκειμενου να υποβαλλει ευσεβαστως τη συμπαθεια του για τη συντομη αποκατσταση της υγειας στην κ. Ντορα Μπακογιαννη - Κουβελου .
http://www.capital.gr/News.asp?id=815924
18/09 17:22 Swearengen
Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι ο Θ. Μαυρίδης δεν έχει δει ακόμη τα ερωτήματα που του ετέθησαν και γι αυτό δεν έχει τοποθετηθεί. Θα τα δει όμως -πού θα πάει ;- και τότε πιά θα απαντήσει. Διότι, ακόμη και αν ως blogger δεν επιθυμεί να λάβει θέση (άλλωστε, δεν είναι ο μόνος, βλέπω κι άλλους/ες πρώην "συνδαιτυμόνες" του Bateau να ποιούν την νήσσαν), ακόμη κι αν ως διευθυντής του Capital επιλέξει να "γράψει" τους χρήστες εκεί όπου δεν πιάνει μελάνι, τουλάχιστον ως ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, δεν μπορεί βρε αδελφέ, θα μιλήσει.
Θα μιλήσει ο Θ. Μαυρίδης, επειδή το θέμα μας εδώ, είναι ακριβώς "Τα Όρια της Ελευθεροτυπίας" στα Capitablogs" (μη γελάτε εσείς εκεί πίσω, σας βλέπω) .
Και δεν μπορώ να φανταστώ καταλληλότερο να μιλήσει περί ελευθεροτυπίας, από έναν επαγγελματία δημοσιογράφο. -Να δεις, πώς το λένε εκεί στην ΕΣΗΕΑ ? -""Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης", κάπως έτσι. Θα μας εξηγήσει λοιπόν ο Θ. Μαυρίδης,ως ειδικός, από πού μπορεί να πηγάζει αυτός ο άκρατος διαδικτυακός τσαμπουκάς, να πατάει κάποιος εν ψυχρώ ένα πλήκτρο και να στέλνει στα αζήτητα ΞΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ, την κοπιώδη εργασία της Εύης, μηνών, εάν όχι και ετών, ολόκληρων. Να ξηλώνει και αποπέμπει blogs με το "έτσι γουστάρω", χάριν "παραδειγματισμού" των υπολοίπων. Να καθιστά την πρώτη σελίδα πριβέ κλαμπ, ρίχνοντας στο γκέτο τους ανεπιθύμητους. Να αποκρύπτει κόσμια σχόλια ή και να τα διαγράφει ακόμη από το blog βετεράνου πολιτευτή, μήπως και ενοχληθεί ο τελευταίος (βλ. περίπτωση Κλεάνθη, άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή) .
Για αυτούς τους λόγους, είναι ΒΕΒΑΙΟ ότι θα πάρει θέση ο Θ.Μαυρίδης, όπως κάθε δημοσιογράφος θα υποχρεούτο να πάρει. στη θέση του. Διαφορετικά, όσο θα εμπιστευόμουν το από άμβωνος κήρυγμα ενός ορθοδόξου ιερέα, συνεργού των Κατσούλα-Δημητροκάλη-Μαργέτη, άλλο τόσο θα έδινα βάση στα κείμενα ενός δημοσιογράφου που από τη μία θεωρεί κεκτημένο και συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμά του να κρίνει θεσμούς-πολιτεία-κοινωνία και από την άλλη-εντός του οίκου του- ανέχεται πρακτικές και μεθόδους στυγ
18/09 17:23 Swearengen
μεθόδους στυγνής λογοκρισίας και διακρίσεων, τέτοιες, που θα διεύρυναν τους ορίζοντες ακόμη και του μάλλον εφευρετικού Γιόζεφ Γκαίμπελς.
18/09 18:45 Βασιλης-Αντ
Swearengen
""Του Μαυριδη και αν του γραφεις...το μελανι σου χαλας""
18/09 19:51 HiTen
Απαξίωση ...stop...stop...stop
18/09 22:10 talbot
Λυπάμαι για όσα διάβασα,περί κατεβάσματος blogs,
άνευ λόγου,και λυπάμαι για το ατυχές άρθρο.Οσον αφορά τον "Υπουργό",εαν δεν έμαθε να απαντά σε αυτά τα απρεπή,θα ήταν καλύτερα να σιγεί.Είχε και στο χωριό του,επαφές με υπουργούς της Εσπερίας για να γνωρίζει πώς θα απαντά στους όχι πάντα ανιδιοτελείς "ξένους"?
Αν αληθεύει ότι ήταν ο Στυλιανίδης,ισχύει το "αρχή άνδρα δείκνυσι".Κρίμα.
18/09 22:22 meletiss
Aδύνατο να μην έχετε ενημερωθεί για το τι γίνετε στο blog σας κε Mαυρίδη. Mήπως δεν εχετε απάντηση; Tουλάχιστον πείτε δεν έχω γνώμη!
18/09 22:25 Usοund
Πλάκα θα έχει να τού κατεβάσουν το μπλογκ!
18/09 22:28 gerodimos
Μπα δεν το νομίζω, δεν μπορώ να το πιστέψω με τίποτα ότι μπορεί να δούμε και αυτό.
19/09 18:11 Θανάσης Μαυρίδης
Δεν έχει "κατέβει" κάποιο blog, αλλά είναι δικαίωμα του capital αν ένα blog θα φαίνεται στην πρώτη του σελίδα ή όχι. Ή κάνουμε λάθος;
Βασίλη Αντ: Θα θυμάσαι την προηγούμενη φορά που ήρθαμε σε "αντιπαράθεση" ότι μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Κι ελπίζω να θυμάσαι τι ακριβώς είπαμε. Αν εσύ "σπας πλάκα" και έχεις την απαίτηση οι άλλοι να χορεύουν στον ρυθμό που εσύ επιθυμείς, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σε ακολουθήσω...
19/09 19:19 Nantia42
Οχι κ. Μαυριδη ,δεν φαινεται ουτε στον καταλογο ολων των blogs !
Mα πού παει και τρυπωνει αυτο το "καραβακι" ...
19/09 19:20 Usοund
Κι αν του στείλεις και σχόλιο, το καταπίνουν τα κύματα!
19/09 19:36 Swearengen
Κάνετε λάθος. To blog το εξαφανίσατε από προσώπου γης. Τουλάχιστον, το εξαφανίσατε απ' όλους τους καταλόγους σας. Με αλφαβητική αναζήτηση, βρίσκω ας πούμε το blog "Μουσιτσομαγειρέματα", αλλά το "Petit Bateau" δεν το βρίσκω, επειδή το έχετε διαγράψει από παντού. Επομένως, δεν είναι απλώς θέμα "πρώτης σελίδας", όπως μας γράφετε.
Όσο για την ιδιοκτησία σας επί της πρώτης σελίδας, την γνωρίζουμε. Όπως γνωρίζουμε και το εντεύθεν "δικαίωμά" σας να σβήνετε blogs κατά το δικούν.
Εσείς σίγουρα δεν ξέρετε τον όρο "κατάχρηση δικαιώματος".
Τέλος πάντων, θα περίμενε κανείς -τουλάχιστον αυτή τη φορά- κάποια καλύτερη απάντηση, από την γνωστή επωδό "δικό μου είναι το Capital, ό,τι γουστάρω κάνω".
Να κάνετε ό,τι γουστάρετε. Απλώς να θυμάστε ότι ακόμη κι αν η χώρα είναι "αυτιστική", όπως γράφετε, πάντως οι πολίτες της ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ.
19/09 19:46 Κλεάνθης
Να χαρώ απάντηση ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ τιμητή της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ...
Μάλλον τα γονίδια του δημοσιογράφου έχουν "εκφυλιστεί" ή είναι "υποτελή". Αντιθέτως είναι ευδιάκριτη η έκφραση "κυρίαρχων" γονιδίων που σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα...
Τι θα συνέβαινε άραγε αν αύριο μία κυβέρνηση λειτουργούσε, έναντι της δημοσιογραφίας, με τις ίδιες πρακτικές και μεθόδους αλλά και με τον ίδιο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς (όπως φέρεται το Capital σε bloggers και χρήστες του forum)?
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ΛΟΓΟΤΥΠΟ: http://bioenergynews.capitalblogs.gr/files/32262/image/logokrisia.jpg
Υ.Γ. ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟΥ CAPITALBLOGS...
19/09 19:53 evie
Σας παρακαλώ κ. Μαυρίδη, εφ' όσον το Capital κρίνει ότι το un petit bateau μολύνει την πρώτη του σελίδα, να σβήσετε και τα αρχεία του για να μην μολύνουν με το περιεχόμενό τους -που αποτελείται από πίνακες του Βολανάκη, την οικονομική στρατηγική του Ζολώτα για την χρυσή λύρα, το μοιρολόγι της φώκιας του Παπαδιαμάντη- τα κυκλώματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών σας. Επίσης σας παρακαλώ να καταργήσετε τον λογαριασμό μου.
19/09 20:01 Κλεάνθης
Διευκρίνηση: τα γονίδια του δημοσιογράφου δηλαδη τα σχετικά με τη δημοσιογραφία
19/09 20:05 Usοund
Και να υπενθυμίσω πως άρθρο του un petit bateau έχει δημοσιευθεί στην πρώτη σελίδα τού κάπιταλ! Τότε ήταν αμόλυντο φαίνεται! Μολύνθηκε κατά την επαφή του με Αλήδες!
07:15
Το περιστατικό που θα σας αναφέρουμε είναι πέρα για πέρα αληθινό και δείχνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα στις σχέσεις της με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Σε σύσκεψη ευρωπαϊκού οργάνου υπουργός μεγάλης χώρας είπε επί λέξει στον Έλληνα συνάδελφό του: «Χρόνια τώρα μας λέτε ότι θα μειώσετε το έλλειμμα. Έχω κουραστεί να σας παρακολουθώ, είστε μία αυτιστική χώρα».
Σοκ! Και μη τολμήσει να πει κάποιος ότι την εποχή που εμείς δημιουργούσαμε τον μεγάλο πολιτισμό μας εκείνοι δεν είχαν ακόμη κατέβει από τις βελανιδιές και άλλα τέτοια γραφικά. Ούτε να επικαλεστεί ότι είμαστε «έθνος ανάδελφο» και ότι συνωμοτούν οι πάντες εναντίον μας. Αν κάποιος έχει κάνει κακό σε αυτή τη χώρα είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Είναι προσβλητικό να λέει ένας υπουργός μεγάλης χώρας στον Έλληνα ομόλογό του ότι είμαστε «αυτιστική χώρα». Ούτε και είναι πρέπον να χρησιμοποιεί κάποιος τέτοιες εκφράσεις που να συνδέονται με φυσικές αδυναμίες.
Ας σκεφτούμε, όμως, και τη δική τους θέση. Μας έχουν βαρεθεί. Έχουν πλέον βγει από τα ρούχα τους. Έχουν κουραστεί από τα ψέματα και τις παλινωδίες μας. Καιρό τώρα φωνάζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν επιμένουμε να είμαστε κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας και να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας, αυτό δεν πρόκειται να μας σώσει απ’ ό,τι επακολουθήσει.
Μας λείπει η σοβαρότητα. Είμαστε αστείοι, όταν κάθε τρεις και λίγο δηλώνουμε διαφορετικά στοιχεία, όταν είμαστε ανακόλουθοι στις υποσχέσεις μας, όταν γινόμαστε κουτοπόνηροι Ανατολίτες και έχουμε ταυτόχρονα την απαίτηση να δέχονται οι άλλοι αδιαμαρτύρητα ό,τι τους σερβίρουμε.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο κοινοτικά κονδύλια και δεξιώσεις. Έχουμε και υποχρεώσεις, τις οποίες συνήθως τις «ξεχνάμε». Επίσης, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχει κάποιος υποχρέωση να μας ανέχεται για πάντα μόνο και μόνο επειδή από αυτά εδώ τα χώματα ξεπήδησε ο δυτικός πολιτισμός. Το «γραμμάτιο» αυτό το έχουμε ήδη εισπράξει και μάλιστα πολλές φορές. Ζητήσαμε την κατανόηση των Ευρωπαίων για χίλια δύο θέματα και μας την έδωσαν. Τι κάναμε εμείς; Όχι μόνο δεν προσπαθήσαμε να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας, αλλά τους είπαμε πολλά και χοντρά ψέματα. Τους δώσαμε ψεύτικα νούμερα, τους παραπλανήσαμε, συμπεριφερθήκαμε με κακοπιστία. Γιατί, λοιπόν, να μας δώσουν τώρα άλλη «πίστωση χρόνου», γιατί να συνεχίσουν να μας ανέχονται;
«Είστε μία αυτιστική χώρα». Σε ποιο σημείο αγανάκτησης θα πρέπει να φτάσει ένας σοβαρός άνθρωπος για να μιλήσει με αυτό τον τρόπο; Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια ακριβώς είναι η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Ας ακούσουμε, έστω για μία φορά, τι μας λένε. Μπορεί και να επωφεληθούμε. Το βέβαιο είναι ότι αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε θα ξυπνήσουμε απότομα σε ένα περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
* Μπορείτε να σχολιάσετε το "Σιωπητήριο" στο blog στην εξής διεύθυνση: http://mavridis.capitalblogs.gr
Μετάβαση στην αρχική σελίδα του blog
Σχόλια
--------------------------------------------------------------------------------
18/09 10:45 Swearengen
E, καλά τώρα, έχομεν ακούσει και χειρότερα, που λέει κι ένας γνωστός μου. Άραγε, αυτός ο υπουργός «μεγάλης χώρας», είπε τίποτε για τις πολεμικές αποζημιώσεις που ακόμη μας οφείλονται από άλλη μεγάλη χώρα (ή μήπως πρόκειται για την ίδια μεγάλη χώρα) ? Κάμποσα δισεκατομμύρια δολλάρια, μικροποσό δηλαδή, κι ίσως γι αυτό δεν το κάνουμε και ιδιαίτερο θέμα. -Αλλά θα ήταν μια ανάσα, σωστά ? -Και πάντως μας χρωστούν, σωστά ? Ας του απαντούσε κι ο δικός μας ο υπουργός ότι «εμείς είμαστε οι αυτιστικοί, αλλά εσείς οι είστε μπαταξήδες», να τον έβαζε στη θέση του. Χωρίς γραφικότητες για βελανιδιές κλπ. Φρέσκα κουλούρια.
Από την άλλη πλευρά, είναι ακριβές αυτό που γράφετε, ότι δηλαδή «είμαστε κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας» και ότι «αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε θα ξυπνήσουμε απότομα σε ένα περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο». Συμφωνώ ότι το έχουμε αυτό το στοιχείο, και ως λαός και ως μονάδες.
Να, καλή ώρα προχτές μές στα χαράματα, κάποιος εδώ στο Capital έκατσε και ξήλωσε το blog «Petit Bateau». Της Εύης που λέμε, εάν έχετε υπ’ όψη σας. Ήταν και στα προτεινόμενα μέχρι πρόσφατα, εάν θυμάστε. –Το θυμάστε ? Ε, πάει άκλαφτο το «Βateau». Του ρίξανε τορπίλα και πήγε σούμπιτο, εις τον βυθό βαθειά εκεί. –Ποιός ? –Εμένα ρωτάτε ? Στο κάτω-κάτω, δεν είμαι εγώ Διευθυντής της Aνωνύμου Εταιρείας Capital.gr, EΣΕΙΣ είστε. Εσείς θα έπρεπε να ξέρετε, κανονικά.
18/09 10:45 Swearengen
Eγώ πάντως ρώτησα. Θα τα δείτε στα χθεσινά σχόλια, στο μπλογκ του Χάρου. Απάντηση δεν πήρα, κανείς δεν πήρε. Κάποιοι έχουν κλειστεί στον μικρόκοσμό τους και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τί συμβαίνει γύρω τους. Κάποιοι συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν, όπως ακριβώς τα γράφετε στο άρθρο σας. Ωστόσο, κάποιοι εξαφανίζουν blogs, με την ίδια ευκολία που κάποιοι άλλοι πέταγαν ανθρώπους στον ωκεανό, από το ελικόπτερο, για να τους εξαφανίσουν. Επί Στρατηγού Βιντέλα βέβαια αυτά, σήμερα δεν γίνονται τέτοια. Πήγαινες μετά εσύ, ο συγγενής, στην αστυνομία και ρωτούσες «βρε μπας και είδατε πουθενά τον Χουάν? Έχω μέρες να τον δω». Οι αστυνομικοί σήκωναν αδιάφορα τους ώμους. Κανείς δεν ήξερε.
Και τελικά δεν είχε καμμία σημασία που βρισκόταν ο Χουάν και άλλοι 30.000 Χουάν που εξαφανίστηκαν με τον ίδιο τρόπο : -Επειδή, όταν αμέσως μετά το επιτυχές πραξικόπημα επαναλειτούργησε το χρηματιστήριο του Μπουένος Άϊρες, οι μετοχές απογειώθηκαν. 240% άνοδος, μέσα σε ΜΙΑ συνεδρίαση. Αυτό θα πει limit-up. Αχ και να ‘μουνα Αργεντίνος, τον Απρίλιο του ’76… -Ποιο ’99 ? –Αστεία λέμε τώρα ?
Τέλος πάντων. Έλεγα λοιπόν, μήπως εσείς, ως δημοσιογράφος, διευθυντής της ιδιοκτήτριας εταιρείας, αλλά και -ιδίως- ως blogger, ρίχνατε λίγο φως στην περίπτωση της μυστηριώδους εξαφάνισης του blog της Εύης. Λέω εγώ τώρα.
18/09 11:09 fostiras
Εάν ένας υπουργός χρησιμοποίησε τη λέξη «αυτιστική» για να περιγράψει μία χώρα, όχι μόνο δείχνει έλλειψη επαρκούς λεξιλογίου, αλλά και ένα ήθος που στη χώρα του θα τον ξήλωνε από τη θέση του.
Σε αυτόν μόνο ο κ. Δ. Κολλάτος θα του έδινε την κατάλληλη απάντηση.
18/09 11:58 Βασιλης-Αντ
Swearengen
Ξεχασε τες τις παλιες εποχες που δινονταν απαντησεις...
Τοτε ηθελαν επισκεψιμοτητα...για να παρουν διαφημησεις..
Τωρα εχουν ανακαλυψει <αλλα κολπα>...
Και πολλη σημaσια δινεις στους αρουραιους που ροκανιζουν τα μπλογκς...
Αφου ειναι αναλωσιμοι με ημερομηνια ληξης...και οι συγκεκριμενοι ληγουν αμεσως μετα τις εκλογες της 4ης Οκτωβρη, αφου καποιοι πρεπει να δοθουν βορρα απο την εργοδοσια στη νεα εξουσια, αφου εκαναν το λαθος, να παρουν λαθος θεση σε λαθος στιγμη.
ΠΟΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ???
Να λοιπον ποιος ηταν ο <ελληνας> υπουργος που ενα ενας αλλος υπουργος-γουρουνομπαταχτζης, μας αποκαλεσε <αυτιστικους> και το κοθωνι-<ελληνας> υπουργος το καταπιε και εοπε και ευχαριστω.
Ιδου και τα εργα του...
Πολλους χαιρετισμους με τις θερμοτερες ευχες μου, στη κ.Βιβιαν για την επανεκλογη του κ.Στυλιανιδη.
Με αγωνια περιμενω να ξαναβρεθουμε στο φιλικο και <ζεστο> χωρο του Four Seasons στο Παρισι.
http://www.protothema.gr/content/files/Pages%20from%20216soma.pdf
18/09 12:17 Λουκρητια
Ισως χρειαζεται να μαζευτουμε πολλοι κατω απ'τα παραθυρα σας για ρωτησουμε για την τυχη του μπλογκ της Ευης,κυριε Μαυριδη.Ενωνω,λοιπον,την φωνη μου μαζι τους.Αναρωτωμενη ποιο ηταν το"αμαρτημα"της για να υποστει αυτην την ποινη.Τουλαχιστον αυτο θα μπορουσατε να μας το πειτε.Ακομα και σε χωρες οπου η δικαιοσυνη αποδιδεται με το κοψιμο του κεφαλιου χωρις να προηγηθουν πολλες "περιττες πολυτελειες",ΓΝΩΡΙΖΕΙ ο κατηγορουμενος ποιο ειναι το κατηγορητηριο.
18/09 12:44 CANYON
...???
18/09 12:58 Nastybishop
Για πείτε μας ποιος ήταν ο Έλληνας ξεφτίλας υπουργός που έκατσε να εισπράξει την προσβολή δίχως να απαντήσει κατάλληλα; Για πείτε μας το όνομα του κύριου οσφυοκάμπτη;
Όταν εκπροσωπείς ένα ολόκληρο έθνος, έχεις χρέος να υπερασπίσεις με σθένος την αξιοπρέπεια του λαού σου, όχι να σκύβεις το κεφάλι με δουλοπρέπεια στον κάθε ευρωπέο κοτζαμπάση.
Πείτε μας και ποιος είναι ο άλλος ο Ευρωπεος υπουργός να του τα πούμε και εκείνου ένα χεράκι. Βρε, μπας είναι καμία Ιταλίδα καλλονή του Μπερλουσκόνι που πήρε υπουργικό χαρτοφυλάκιο για τις σπουδαίες υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα της ενόσω καθόταν στα ποδαράκια του "καβαλιέρε";
Ή μήπως ήταν κανένας Φριτς; Πριν μερικές δεκαετίες οι κανίβαλοι σκότωναν τους παππούδες και τους πατεράδες μας σαν τα σκυλιά στα αποσπάσματα, στα βουνά, μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Δεν πάει στο διάολο λέω εγώ που θα έρθει σήμερα να μας πει και αυτιστικούς.
1* κύριε Μαυρίδη διότι το άρθρο σας αναδύει μια έντονη μπόχα ραγιαδισμού.
18/09 13:40 Manta ray
Θα έπρεπε να γνωρίζετε κ. Μαυρίδη, εφόσον είστε δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ, ότι άλλες χώρες τηε Ε.Ε. (κυρίως μεγάλες και ισχυρές) και όχι η δική μας, είναι πρώτες στη λίστα με τα καταχρασθέντα χρήματα και τους πόρους που παράτυπα απορρόφησαν τις τελευταίες δεκαετίες από τα κονδύλια της Ε.Ε. Ψάξτε το λοιπόν αν θέλετε, και θα δείτε ότι έτσι είναι, και θα έχετε την ευκαιρία να επανορθώσετε σε επόμενο άρθρο. Όσο για τους σφουγγοκολάριους Έλληνες (?) υπουργούς, δεν περιμέναμε και τίποτε καλύτερο. Άλλο όμως αυτό, και άλλο να γράφουμε με την έγκυρη γραφίδα μας ότι είχαν και... δίκιο που μας είπαν αυτιστικούς. Κρίμα...
Υ.Γ. Για τα φαινόμενα που παρουσιάζονται τελευταία στο Capitalblogs, μήπως έχετε εσείς κάποια θέση να πάρετε; Γιατί πολλοί και καλοί γράφουν, αλλά απάντηση μέχρις στιγμής δεν παίρνουν... Εγώ την γνώμη μου την έγραψα και χθες στο blog του haros, και γράφω και από εδώ μαζί με τους άλλους φίλους, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή κάποιος θα θελήσει, όχι να απαντήσει απλά (με κάποια από τις συνήθεις απαξιωτικές απαντήσεις του τύπου "δικό μας είναι και ότι θέλουμε κάνουμε") αλλά να αλλάξει την πορεία προς την κατηφόρα...
18/09 13:48 CANYON
Manta ray 5*...
18/09 13:52 Nantia42
Κι εχει περασει και ενα 24ωρο απ το κατεβασμα του blog .
Ειναι απ τις φορες που η σιωπη λεει βαριες κουβεντες...
18/09 14:07 CANYON
Σπασμένο καράβι
Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης
Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι
Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω
Να 'ν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
έτσι να 'ναι
και τα βράχια κατάπληκτα και τ' αστέρια μακριά
να κοιτάνε
Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές
δίχως χάρη
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές
το φεγγάρι
Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό
έτσι να 'μαι
σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό
να κοιμάμαι...
Για την Ευη...
18/09 14:08 CANYON
Το καράβι
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Μπέμπα Μπλανς
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Αργό το βήμα μες στη νύχτα
με την καρδιά βαριά βαδίζω
φύγανε όλοι και μ' αφήσαν
να περιμένω κάποιο δειλινό
Μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ' αφήσαν έξω
Σύννεφα σκέπασαν τ' αστέρια
αργεί πολύ να ξημερώσει
ο κόσμος ρήμαξε για μένα
καθώς απελπισμένα περπατώ
Μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ' αφήσαν έξω...
Για την Ευη...
18/09 14:09 fostiras
Η δική μου αντίδραση είναι:
Προσωρινά και μέχρι να αποκατασταθεί το blog "Un petit bateau" ή να διαβάσω τα αίτια που οδήγησαν στη διαγραφή του δεν σκοπεύω να ανεβάσω άλλο άρθρο στο CapitalBlogs.
Ελπίζω να υπάρξει σχετική αντίδραση και σε άλλα blogs. Τότε θα αφυπνισθούν οι administrators.
Και εάν κατεβάσουν και το δικό μου blog, χαλάλι τους.
18/09 14:39 Βασιλης-Αντ
Παρακαλω να κανετε λιγο υπομονη.
Ο κ.Μαυριδης θα σας απαντησει αμα τη επιστροφη του απο το Ερρικος Ντυναν, οπου ευρισκεται προκειμενου να υποβαλλει ευσεβαστως τη συμπαθεια του για τη συντομη αποκατσταση της υγειας στην κ. Ντορα Μπακογιαννη - Κουβελου .
http://www.capital.gr/News.asp?id=815924
18/09 17:22 Swearengen
Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι ο Θ. Μαυρίδης δεν έχει δει ακόμη τα ερωτήματα που του ετέθησαν και γι αυτό δεν έχει τοποθετηθεί. Θα τα δει όμως -πού θα πάει ;- και τότε πιά θα απαντήσει. Διότι, ακόμη και αν ως blogger δεν επιθυμεί να λάβει θέση (άλλωστε, δεν είναι ο μόνος, βλέπω κι άλλους/ες πρώην "συνδαιτυμόνες" του Bateau να ποιούν την νήσσαν), ακόμη κι αν ως διευθυντής του Capital επιλέξει να "γράψει" τους χρήστες εκεί όπου δεν πιάνει μελάνι, τουλάχιστον ως ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, δεν μπορεί βρε αδελφέ, θα μιλήσει.
Θα μιλήσει ο Θ. Μαυρίδης, επειδή το θέμα μας εδώ, είναι ακριβώς "Τα Όρια της Ελευθεροτυπίας" στα Capitablogs" (μη γελάτε εσείς εκεί πίσω, σας βλέπω) .
Και δεν μπορώ να φανταστώ καταλληλότερο να μιλήσει περί ελευθεροτυπίας, από έναν επαγγελματία δημοσιογράφο. -Να δεις, πώς το λένε εκεί στην ΕΣΗΕΑ ? -""Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης", κάπως έτσι. Θα μας εξηγήσει λοιπόν ο Θ. Μαυρίδης,ως ειδικός, από πού μπορεί να πηγάζει αυτός ο άκρατος διαδικτυακός τσαμπουκάς, να πατάει κάποιος εν ψυχρώ ένα πλήκτρο και να στέλνει στα αζήτητα ΞΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ, την κοπιώδη εργασία της Εύης, μηνών, εάν όχι και ετών, ολόκληρων. Να ξηλώνει και αποπέμπει blogs με το "έτσι γουστάρω", χάριν "παραδειγματισμού" των υπολοίπων. Να καθιστά την πρώτη σελίδα πριβέ κλαμπ, ρίχνοντας στο γκέτο τους ανεπιθύμητους. Να αποκρύπτει κόσμια σχόλια ή και να τα διαγράφει ακόμη από το blog βετεράνου πολιτευτή, μήπως και ενοχληθεί ο τελευταίος (βλ. περίπτωση Κλεάνθη, άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή) .
Για αυτούς τους λόγους, είναι ΒΕΒΑΙΟ ότι θα πάρει θέση ο Θ.Μαυρίδης, όπως κάθε δημοσιογράφος θα υποχρεούτο να πάρει. στη θέση του. Διαφορετικά, όσο θα εμπιστευόμουν το από άμβωνος κήρυγμα ενός ορθοδόξου ιερέα, συνεργού των Κατσούλα-Δημητροκάλη-Μαργέτη, άλλο τόσο θα έδινα βάση στα κείμενα ενός δημοσιογράφου που από τη μία θεωρεί κεκτημένο και συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμά του να κρίνει θεσμούς-πολιτεία-κοινωνία και από την άλλη-εντός του οίκου του- ανέχεται πρακτικές και μεθόδους στυγ
18/09 17:23 Swearengen
μεθόδους στυγνής λογοκρισίας και διακρίσεων, τέτοιες, που θα διεύρυναν τους ορίζοντες ακόμη και του μάλλον εφευρετικού Γιόζεφ Γκαίμπελς.
18/09 18:45 Βασιλης-Αντ
Swearengen
""Του Μαυριδη και αν του γραφεις...το μελανι σου χαλας""
18/09 19:51 HiTen
Απαξίωση ...stop...stop...stop
18/09 22:10 talbot
Λυπάμαι για όσα διάβασα,περί κατεβάσματος blogs,
άνευ λόγου,και λυπάμαι για το ατυχές άρθρο.Οσον αφορά τον "Υπουργό",εαν δεν έμαθε να απαντά σε αυτά τα απρεπή,θα ήταν καλύτερα να σιγεί.Είχε και στο χωριό του,επαφές με υπουργούς της Εσπερίας για να γνωρίζει πώς θα απαντά στους όχι πάντα ανιδιοτελείς "ξένους"?
Αν αληθεύει ότι ήταν ο Στυλιανίδης,ισχύει το "αρχή άνδρα δείκνυσι".Κρίμα.
18/09 22:22 meletiss
Aδύνατο να μην έχετε ενημερωθεί για το τι γίνετε στο blog σας κε Mαυρίδη. Mήπως δεν εχετε απάντηση; Tουλάχιστον πείτε δεν έχω γνώμη!
18/09 22:25 Usοund
Πλάκα θα έχει να τού κατεβάσουν το μπλογκ!
18/09 22:28 gerodimos
Μπα δεν το νομίζω, δεν μπορώ να το πιστέψω με τίποτα ότι μπορεί να δούμε και αυτό.
19/09 18:11 Θανάσης Μαυρίδης
Δεν έχει "κατέβει" κάποιο blog, αλλά είναι δικαίωμα του capital αν ένα blog θα φαίνεται στην πρώτη του σελίδα ή όχι. Ή κάνουμε λάθος;
Βασίλη Αντ: Θα θυμάσαι την προηγούμενη φορά που ήρθαμε σε "αντιπαράθεση" ότι μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Κι ελπίζω να θυμάσαι τι ακριβώς είπαμε. Αν εσύ "σπας πλάκα" και έχεις την απαίτηση οι άλλοι να χορεύουν στον ρυθμό που εσύ επιθυμείς, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σε ακολουθήσω...
19/09 19:19 Nantia42
Οχι κ. Μαυριδη ,δεν φαινεται ουτε στον καταλογο ολων των blogs !
Mα πού παει και τρυπωνει αυτο το "καραβακι" ...
19/09 19:20 Usοund
Κι αν του στείλεις και σχόλιο, το καταπίνουν τα κύματα!
19/09 19:36 Swearengen
Κάνετε λάθος. To blog το εξαφανίσατε από προσώπου γης. Τουλάχιστον, το εξαφανίσατε απ' όλους τους καταλόγους σας. Με αλφαβητική αναζήτηση, βρίσκω ας πούμε το blog "Μουσιτσομαγειρέματα", αλλά το "Petit Bateau" δεν το βρίσκω, επειδή το έχετε διαγράψει από παντού. Επομένως, δεν είναι απλώς θέμα "πρώτης σελίδας", όπως μας γράφετε.
Όσο για την ιδιοκτησία σας επί της πρώτης σελίδας, την γνωρίζουμε. Όπως γνωρίζουμε και το εντεύθεν "δικαίωμά" σας να σβήνετε blogs κατά το δικούν.
Εσείς σίγουρα δεν ξέρετε τον όρο "κατάχρηση δικαιώματος".
Τέλος πάντων, θα περίμενε κανείς -τουλάχιστον αυτή τη φορά- κάποια καλύτερη απάντηση, από την γνωστή επωδό "δικό μου είναι το Capital, ό,τι γουστάρω κάνω".
Να κάνετε ό,τι γουστάρετε. Απλώς να θυμάστε ότι ακόμη κι αν η χώρα είναι "αυτιστική", όπως γράφετε, πάντως οι πολίτες της ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ.
19/09 19:46 Κλεάνθης
Να χαρώ απάντηση ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ τιμητή της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ...
Μάλλον τα γονίδια του δημοσιογράφου έχουν "εκφυλιστεί" ή είναι "υποτελή". Αντιθέτως είναι ευδιάκριτη η έκφραση "κυρίαρχων" γονιδίων που σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα...
Τι θα συνέβαινε άραγε αν αύριο μία κυβέρνηση λειτουργούσε, έναντι της δημοσιογραφίας, με τις ίδιες πρακτικές και μεθόδους αλλά και με τον ίδιο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς (όπως φέρεται το Capital σε bloggers και χρήστες του forum)?
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ΛΟΓΟΤΥΠΟ: http://bioenergynews.capitalblogs.gr/files/32262/image/logokrisia.jpg
Υ.Γ. ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟΥ CAPITALBLOGS...
19/09 19:53 evie
Σας παρακαλώ κ. Μαυρίδη, εφ' όσον το Capital κρίνει ότι το un petit bateau μολύνει την πρώτη του σελίδα, να σβήσετε και τα αρχεία του για να μην μολύνουν με το περιεχόμενό τους -που αποτελείται από πίνακες του Βολανάκη, την οικονομική στρατηγική του Ζολώτα για την χρυσή λύρα, το μοιρολόγι της φώκιας του Παπαδιαμάντη- τα κυκλώματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών σας. Επίσης σας παρακαλώ να καταργήσετε τον λογαριασμό μου.
19/09 20:01 Κλεάνθης
Διευκρίνηση: τα γονίδια του δημοσιογράφου δηλαδη τα σχετικά με τη δημοσιογραφία
19/09 20:05 Usοund
Και να υπενθυμίσω πως άρθρο του un petit bateau έχει δημοσιευθεί στην πρώτη σελίδα τού κάπιταλ! Τότε ήταν αμόλυντο φαίνεται! Μολύνθηκε κατά την επαφή του με Αλήδες!
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009
Ταγγέρη
Δε χρειάστηκε και πολύ μεγάλο ταξίδι για να πάει στην Ταγγέρη ο Σεραφείμ Καρνό, που τον λέγανε πιο σύντομα Σερά ο Σημαδεμένος. Πέρασε στην Ισπανία απ’ το Περινιάν, ρεμπέλεψε κάμποσο στις επάνω πολιτείες, ίσα ίσα μέχρις ότου να ξεχαστεί η «δουλειά», μετά κατηφόρισε με κείνα τα ασπρογάλαζα λεωφορεία το δρόμο της Γκρανάντας, πήρε μιαν αναπνοή στο Μορτίλ, ήρθε στη Μαλάγκα, με τα στημένα βαρελόκρασα στην προκυμαία και την ιστορία των Μαυριτανών της πάνω 
στο κάστρο του λόφου κι απ’ την Αλγεθίρα, την καρδιά της Τζιμπράλτας, μπήκε «τούκου τούκου» σ’ ένα ψαροκάικο με μοτόρι κι ήρθε με σύντομη νοτιοδυτική ρότα στην ελεύθερη πόλη.
Πριν σημαδευτεί ο Σερά Καρνό αλήτευε στην Κανεμπιέρα της Μαρσίλιας, από κάτω το Βιέ-Πορ και τη θαμπή Λεωφόρο της Δημοκρατίας, μέχρι επάνω το τέρμα του τράμ, πούλαγε όλων των ειδών τις αρλούμπες στα πεζοδρόμια του Καφέ Γκλασιέ, έκανε τον οδηγό στους περίεργους που τρέχανε με τις πασαρέλες στο νησάκι του Μόντε Κρίστο ή σκαρφαλώνανε με το φενικυλαίρ στην Παναγία της Γκαρντ, είτε ξεφώνιζε πίσω απ’ την πλατεία του Ταχυδρομείου στις «Φετ Φοραίν» που παρουσιάζανε θαύματα, σκοποβολές, παιχνίδια και σκανδαλιστικά θεάματα. Ο Σερά ήτανε ένα καλό παιδί, χωρίς μουστάκι, προσπαθούσε να κρατηθεί τίμιο, πήγε φαντάρος και φόρεσε τη γαλάζια στολή, έπιασε σαν βέρος Μαρσεγιέζος κοκοβιούς με την πεταχτή και αγαπητικές με τη γοητεία του κι ονειρευότανε ένα καπνοπωλείο, να ‘βαζε λέει την ταμπέλα του «Μπυρώ ντε Ταμπά Σεραφείμ Καρνό», να ‘πινε τ’ άσπρα Περιέ του και να έτρεχε τις Κυριακές στα φούτμπωλ μ’ ένα μπερέ μπάσκικο στο κεφάλι.
Το καράβι που κουβάλαγε τα μεγάλα του πεπρωμένα λεγότανε "Βίκινγκ" κι ήρθε με νορβηγέζικη σημαία ν' αράξει στο λιμάνι. Έτυχε, λοιπόν, ο Σεραφείμ να 'χει βγει παγάνα για μεροκάματο, φύσαγε και κείνος ο Μιστράλ που σηκώνει τις τσίγκινες στέγες, ξεραΐλα είχε πέσει στην πιάτσα, και λόγω αψιλίας έμπλεξε ο Σεραφείμ με τον Νορβηγέζο. Πέρασε τα λαθραία, ολόκληρο ένα πακέτο, το παρέδωσε στους Κορσικανούς των κάτω καφενέδων, πήρε το παραδάκι, άνοιξε τα μάτια του. Καλή δουλειά να βγάζεις δέκα και δεκαπέντε χιλιάρικα με μια βόλτα στο λιμάνι. Ο Σερά μπήκε στο γκεζί.
Η Μαρσίλια, το Παρίσι, η Λυών, όλες οι μεγάλες φραντσέζικες πολιτείες, "δουλεύουνε" ογδόντα τοις εκατό με τους Κορσικανούς. Είν' όλοι τους, ένα κι ένα παιδάκια, καλοντυμένα, με το πιστόλι στην "από μέσα", με μάτσα τα δεκαχίλιαρα στις τσέπες, μ'όλες τις "γκόμενες" στη διάθεσή τους και έχουνε τα μέσα στις μεγάλες πόρτες. Ο Σερά Καρνό άνοιξε τα μάτια του, είδε τι κορόιδο ήτανε τόσον καιρό και γίνηκε το ένα του μαζί τους. Έκανε τον "ψιλολόγο" στην αρχή, μετά τσακώθηκε με τον Λουτσιάνο κι ο Κορσικανός, θερμοαίματος, τον κάρφωσε με τη νάγια του στ' αριστερό μάγουλο. Ο Σερά δεν άφησε τη δουλειά να περάσει έτσι. Του την έστησε, το πρωί βρήκανε τον Λουτσιάνο με πηγμένα αίματα στο σβέρκο, τον πήγανε στο νεκροτομείο κι η πιάτσα εκτίμησε πολύ το "καλόπαιδο που καθάρισε έξυπνα και αμίλητα". Ο Σερά προβιβάστηκε, απόκτησε διαμέρισμα, έβαλε μέσα βάζα και πίνακες, γίνηκε πια εισοδηματίας κι έπαιρνε πόντους στις καλές δουλειές.
Ένα-δυο χρόνια ο Σερά ο Σημαδεμένος πέρασε ζάχαρη. Όμως, τότε που βρέθηκε σε κατάσταση ανυπαρξίας ο κύριος Ντυλέν -αγοραί πωλήσεις πολύτιμων λίθων- και δε βρεθήκανε οι πολύτιμοι λίθοι, η αστυνομία άρχισε να γίνεται ενοχλητική. Ο κύριος Ντυλέν είχε έναν γαμπρό βουλευτή, γράψαν οι εφημερίδες, δημιουργήθηκε σκάνδαλο. Ο Σερά ετοίμασε τα μπαγκάζια του. Ανέβηκε στο Περπινιάν με τη μικρούλα την Πεζώ του, πήρε τις σπανιόλικες στράτες και κατέληξε ότι θα 'τανε σίγουρος στην Ταγγέρη που δε λογαριάζει κανέναν, μια κι είναι ζώνη διεθνής και κει μέσα κάνουνε κουμάντο τρακόσιες αστυνομίες μαζί.
Ο Σερά πέρασε το "Σταίιτ του Γιβραλτάρ" και κατέβηκε στο λιμάνι με τα χαρτιά του εντάξει. Η πολιτεία κοιμότανε μέσα στη μεσημεριάτικη ζέστη, έκανε δηλαδή την κοιμισμένη γιατί η Ταγγέρη δεν κοιμάται ποτέ της,
στις γωνιές οι σαράφηδες ταμπουρωμένοι λέγανε σε ταμπέλες μ' εννιά γλώσσες ότι αλλάζουνε νομίσματα, στο ξενοδοχείο "Μορόκο" του δώσανε καλή κάμαρα και του ετοιμάσανε μπάνιο. Ο Σερά μπήκε στη μπανιέρα μ' ένα αίσθημα σιγουριάς, έβαλε κολόνιες και πατσουλιά, ξυρίστηκε και κατέβηκε να δει τα "κόζα", τι γίνεται, πώς ζει ο κόσμος, πού υπάρχουνε καλές δουλειές και καλά μπουκάλια.
Η Ταγγέρη είναι η πιο έξυπνη πόλη της Γης. 
Δε δείχνει τίποτα από τη βρωμιά της και μόλο που 'ναι γεμάτη αραπάδες, ακόμα κι η φρουταγορά της είναι τεφαρίκι καθαριότητας.
'Ολες οι φυλές του Ισραήλ περπατάνε στην Κορνίς και στα σοκάκια της, τα λευκά διοικητικά κτίρια έχουνε μιαν ησυχία νοσοκομείου, 
οι κύριοι της Ιντερπολ είναι γελαστοί κι έχουνε κάτι κοιλάρες τόσο αστικές που λες κι είναι ικανές να χωνέψουνε κάθε ατιμία. Κάθε νύχτα μέσα στα καλντερίμια της βρίσκονται πέντ' έξι σκοτωμένοι, όλοι παιδάκια με λαμπρό παρελθόν, σπιούνιοι, δολοφόνοι, λαθρέμποροι, τέτοιοι. Όμως κανένας δε δείχνει να σκοτίζεται για τα γεγονότα κι οι εφημερίδες τα γράφουνε στα ψιλά, λες και πρόκειται για ρεκλάμα των κάλων.
Ο Σερά ο Σημαδεμένος ήπιε στα μπαρ, είδε χορούς από Μαροκινές με σημάδια στα μούτρα, έκανε κέφι με ναυτικούς που παίξανε ξύλο και τίποτ' άλλο. Πέντε μέρες και το πήρε απόφαση. Η Ταγγέρη δεν κάνει φράγκο, θα καθόταν εδώ μέχρι να 'ρθουνε τα καλά νέα και θα ξαναγύριζε στο βασίλειό του στη Μαρσίλια. Είχε στην τσέπη του μπόλικο παραδάκι, τις πέτρες εκείνου του μακαρίτη του Ντυλέν και χώρια που πούλησε την Πεζώ του στην Μπαρτσελώνα. Με τόσα λεφτά θα μπορούσε να κάνει μεγαλεμπόριο μπανάνας ή ν' ανακατευτεί σε καμμιά δουλειά με "ξανθές", όπως λένε στη Γαλλία του το λαθρεμπόριο των αμερικάνικων τσιγάρων. Όμως προτίμησε να κάτσει φρόνιμα, άντε τώρα ν' ανοίγεις παρτίδες σε ξένα χωράφια κι επιτέλους είχε κι αυτός δικαίωμα να "ξεκουραστεί" δυο-τρεις μήνες.
Εκείνο που του 'λειπε του κακομοίρη του Σερά ήτανε η παρέα. Να 'σαι Μαρσεγιέζος και μόνος σου σε κοτζαμ πολιτεία δε γίνεται κι όταν μάλιστα έχεις την τσέπη γεμάτη παραδάκι. Μια παρέα χρειάζεται, γλυκαίνει τη ζωή, τρώει μαζί σου και της ανάβεις και καμμιά σφαλιάρα άμα έχεις τα νεύρα σου. Ο Σερά έψαξε σ' όλη την Ταγγέρη, είδε κάτι κοκκινομάλες Αμερικάνες και σιχάθηκε, είδε σπανιόλες του σκοινιού και του παλουκιού και αηδίασε, είδε ντόπιες και τον έπιασε μυρμηρία. Αυτός ήθελε μια Φραντσεζούλα, από εκείνες που η μυτούλα τους σπαθίζει τον αέρα, που τρώνε σαλιγκάρια με άσπρο κρασί και που σέρνουνε τραγουδιστά την κουβέντα τους.
Η Φραντσεζούλα που ήρθε λεγόταν Μπλανς κι ο διάβολος ξέρει πώς βρέθηκε σε τούτον τον καταραμένο τόπο. Όμως ήτανε τρυφερή και γλυκιά σαν Κρεπ-Συζέτ. Λοιπόν, ο Σερά ο Σημαδεμένος ένιωσε να ξυπνάει μέσα του ο ζαντιγιόμ, ο ευγενής Γάλλος, και της χαμογέλασε και της είπε για την πατρίδα του και την κουβάλησε μαζί του να χορέψουνε απαράλλακτα, όπως θα ‘κανε αν βρισκότανε στη Μασσαλία του.
Τη νύχτα, αργά όπως έβγαινε λειψό απ’ αριστερά το φεγγάρι, ο Σερά κάθισε μαζί της στη βεράντα. Το γκαρσόνι έφερε ένα μπουκάλι σαμπάνια ροζέ από εκείνη που πίνουν οι Νότιοι Γάλλοι, ο κήπος μύριζε τζαντζαμίνι, πέρα μακριά η θάλασσα έγραφε με σκούρο ασημί τις σπληάδες της. Ο Σερά πήρε το χέρι της στο δικό του κι είπε ένα σωρό τρυφερές κουβέντες μια αράπικη μουσική έκλαιγε μακρόσυρτη κι ενοχλητική. Όλα ήτανε αριστούργημα.
Όλες οι Μπλανς του κόσμου είναι ίδιες και εφαρμόζουνε το ίδιο σύστημα. Πρώτα ακουμπάνε το κεφάλι τους στον ώμο κάποιου Σερά, μετά αναστενάζουνε και δείχνουνε διαθέσεις να δακρύσουνε, πιο μετά κάνουνε τις δύσκολες και τις δυστυχισμένες. Τούτη εδώ η Μπλανς σερβίρισε μιαν ιστορία γεμάτη ψέματα, γιατί έτσι πλαστήκανε οι Σερά και οι Μπλανς από τον καιρό του Παραδείσου.
Όταν χωρίσανε, το μπουκάλι ήτανε αδειανό από σαμπάνια και οι καρδιές τους γεμάτες έρωτα. Ο Σερά άρχισε να βρίσκει την Ταγγέρη χαριτωμένη. Πριν τον πάρει ο ύπνος άκουσε να λαλάν τα κοκόρια.
Το πρωί μπήκε κάτου από το ντους και ξανακέρδισε τα νεύρα του. Στις φρυγανιές βρήκε την ψυχραιμία του. Μάλιστα. Γιατί να μην παντρευτεί; Κάποτε θα παντρευότανε, όλοι οι άντρες καταλήγουνε σ’αυτό το θλιβερό συμπέρασμα. Αντί να γυρίσει στη Μασσαλία και να ξαναρχίσει τις δουλειές με τα παιδιά, θα μπορούσε ν’ανέβει σε καμιά πόλη βορινή και ν’ ανοίξει το καπνοπωλείο του. Θα σκάρωνε και τίποτα απογόνους που θα τους δίδασκε ηθικές αρχές, καλήν ανατροφή και καθολικά τροπάρια. Λεφτά είχε, και κείνες οι πέτρες του κυρίου Ντυλέν φτάνανε για ένα έντιμο μέλλον. Ο Σερά άρχισε να γίνεται τίμιος, ήτανε το πρώτο σημάδι κατάπτωσης και γηρατειών. Τίμιοι γίνονται όσοι δεν έχουνε το θάρρος να κάνουνε ατιμίες και τίμιοι φαίνονται όσοι έχουνε την εξυπνάδα να κρύβουνε τις ατιμίες τους.
Ο Μαρσεγιέζος πέταξε τον Σερά τον Σημαδεμένο στα σκουπίδια και πήρε ένα ύφος «κυρίου Σεραφείμ Καρνό». Πήρε κι ένα μπουκέτο λουλούδια άσπρα σαν την αγνότητα και την περίμενε στο σαλόνι. Όταν την είδε να ‘ρχεται πεταχτή σαν πουλάκι, γίνηκε ρομαντικός.
-Το σκέφτηκα, είπε. Θέλεις να παντρευτούμε;
Όλες οι Μπλανς κολακεύονται όταν τους προτείνει κάποιος Σερά γάμο. Τούτη δω η Μπλανς δάκρυσε. Ήτανε από άρνηση.
-Όχι Σεραφείμ, απάντησε. Πέρασα πολλή δυστυχία. Δεν έχω να σου προσφέρω τίποτα. Πώς θα ζήσουμε;
Ο Σερά ο Σημαδεμένος ξύπνησε μέσα στο μεσιέ Σεραφείμ Καρνό και του ‘δωσε θάρρος.
-Έχω εγώ, είπε. Θ’ ανοίξουμε ένα μαγαζί στη Νάντη, στη Λίλη, στο Μπορντώ, όπου σ’ αρέσει.
Κατέβασε τα μάτια της και μια βδομάδα αργότερα τα’ άνοιξε γεμάτα έκπληξη να θαυμάσει τις πολύτιμες πέτρες του μνηστήρα της. Ο Σερά καμάρωνε.
-Όλες μου τις οικονομίες τις έντυσα σε πολύτιμες πέτρες. Έκανα μεγάλες δουλειές στην Αφρική. Τώρα βαρέθηκα πια.
Η Μπλανς δε μίλησε. Μόνο του ‘σφιξε το χέρι.
Το ίδιο απόγευμα, ένας κύριος κομμάτι στεγνός έσφιγγε και τα δυο χέρια του Σερά του Σημαδεμένου. Τα ‘σφιγγε με χειροπέδες. Ο κύριος ήτανε της Ιντερπόλ. Πλάι του στεκόταν η Μπλανς.
-Με συγχωρείς, Σερά. Είμαι κι εγώ της αστυνομίας. Έπρεπε να βρούμε τις πέτρες Ντυλέν.
Ο Σερά δε μίλησε. Ο νόμος του παιχνιδιού είν’ έτσι: «Κέρδη και ζημίαι». Μόνο αργότερα, στις φυλακές της Τουλών, άνοιξε την καρδιά του.
-Δε με νοιάζει που μ’ έπιασε. Με νοιάζει που μου ‘κανε τσιριμόνιες να την πατρευτώ. Δεν ήθελε, λέει, το γάμο. Πώς δεν ήθελε, αφού ήτανε γυναίκα αυτουνού του τράγου που μ’ έπιασε;
Κι έσπαζε το κεφάλι του να καταλάβει. Σαν να είναι ποτέ δυνατόν οι Σερά να καταλάβουν τις Μπλανς του κόσμου τούτου!
στο κάστρο του λόφου κι απ’ την Αλγεθίρα, την καρδιά της Τζιμπράλτας, μπήκε «τούκου τούκου» σ’ ένα ψαροκάικο με μοτόρι κι ήρθε με σύντομη νοτιοδυτική ρότα στην ελεύθερη πόλη.Πριν σημαδευτεί ο Σερά Καρνό αλήτευε στην Κανεμπιέρα της Μαρσίλιας, από κάτω το Βιέ-Πορ και τη θαμπή Λεωφόρο της Δημοκρατίας, μέχρι επάνω το τέρμα του τράμ, πούλαγε όλων των ειδών τις αρλούμπες στα πεζοδρόμια του Καφέ Γκλασιέ, έκανε τον οδηγό στους περίεργους που τρέχανε με τις πασαρέλες στο νησάκι του Μόντε Κρίστο ή σκαρφαλώνανε με το φενικυλαίρ στην Παναγία της Γκαρντ, είτε ξεφώνιζε πίσω απ’ την πλατεία του Ταχυδρομείου στις «Φετ Φοραίν» που παρουσιάζανε θαύματα, σκοποβολές, παιχνίδια και σκανδαλιστικά θεάματα. Ο Σερά ήτανε ένα καλό παιδί, χωρίς μουστάκι, προσπαθούσε να κρατηθεί τίμιο, πήγε φαντάρος και φόρεσε τη γαλάζια στολή, έπιασε σαν βέρος Μαρσεγιέζος κοκοβιούς με την πεταχτή και αγαπητικές με τη γοητεία του κι ονειρευότανε ένα καπνοπωλείο, να ‘βαζε λέει την ταμπέλα του «Μπυρώ ντε Ταμπά Σεραφείμ Καρνό», να ‘πινε τ’ άσπρα Περιέ του και να έτρεχε τις Κυριακές στα φούτμπωλ μ’ ένα μπερέ μπάσκικο στο κεφάλι.
Το καράβι που κουβάλαγε τα μεγάλα του πεπρωμένα λεγότανε "Βίκινγκ" κι ήρθε με νορβηγέζικη σημαία ν' αράξει στο λιμάνι. Έτυχε, λοιπόν, ο Σεραφείμ να 'χει βγει παγάνα για μεροκάματο, φύσαγε και κείνος ο Μιστράλ που σηκώνει τις τσίγκινες στέγες, ξεραΐλα είχε πέσει στην πιάτσα, και λόγω αψιλίας έμπλεξε ο Σεραφείμ με τον Νορβηγέζο. Πέρασε τα λαθραία, ολόκληρο ένα πακέτο, το παρέδωσε στους Κορσικανούς των κάτω καφενέδων, πήρε το παραδάκι, άνοιξε τα μάτια του. Καλή δουλειά να βγάζεις δέκα και δεκαπέντε χιλιάρικα με μια βόλτα στο λιμάνι. Ο Σερά μπήκε στο γκεζί.
Η Μαρσίλια, το Παρίσι, η Λυών, όλες οι μεγάλες φραντσέζικες πολιτείες, "δουλεύουνε" ογδόντα τοις εκατό με τους Κορσικανούς. Είν' όλοι τους, ένα κι ένα παιδάκια, καλοντυμένα, με το πιστόλι στην "από μέσα", με μάτσα τα δεκαχίλιαρα στις τσέπες, μ'όλες τις "γκόμενες" στη διάθεσή τους και έχουνε τα μέσα στις μεγάλες πόρτες. Ο Σερά Καρνό άνοιξε τα μάτια του, είδε τι κορόιδο ήτανε τόσον καιρό και γίνηκε το ένα του μαζί τους. Έκανε τον "ψιλολόγο" στην αρχή, μετά τσακώθηκε με τον Λουτσιάνο κι ο Κορσικανός, θερμοαίματος, τον κάρφωσε με τη νάγια του στ' αριστερό μάγουλο. Ο Σερά δεν άφησε τη δουλειά να περάσει έτσι. Του την έστησε, το πρωί βρήκανε τον Λουτσιάνο με πηγμένα αίματα στο σβέρκο, τον πήγανε στο νεκροτομείο κι η πιάτσα εκτίμησε πολύ το "καλόπαιδο που καθάρισε έξυπνα και αμίλητα". Ο Σερά προβιβάστηκε, απόκτησε διαμέρισμα, έβαλε μέσα βάζα και πίνακες, γίνηκε πια εισοδηματίας κι έπαιρνε πόντους στις καλές δουλειές.
Ένα-δυο χρόνια ο Σερά ο Σημαδεμένος πέρασε ζάχαρη. Όμως, τότε που βρέθηκε σε κατάσταση ανυπαρξίας ο κύριος Ντυλέν -αγοραί πωλήσεις πολύτιμων λίθων- και δε βρεθήκανε οι πολύτιμοι λίθοι, η αστυνομία άρχισε να γίνεται ενοχλητική. Ο κύριος Ντυλέν είχε έναν γαμπρό βουλευτή, γράψαν οι εφημερίδες, δημιουργήθηκε σκάνδαλο. Ο Σερά ετοίμασε τα μπαγκάζια του. Ανέβηκε στο Περπινιάν με τη μικρούλα την Πεζώ του, πήρε τις σπανιόλικες στράτες και κατέληξε ότι θα 'τανε σίγουρος στην Ταγγέρη που δε λογαριάζει κανέναν, μια κι είναι ζώνη διεθνής και κει μέσα κάνουνε κουμάντο τρακόσιες αστυνομίες μαζί.
Ο Σερά πέρασε το "Σταίιτ του Γιβραλτάρ" και κατέβηκε στο λιμάνι με τα χαρτιά του εντάξει. Η πολιτεία κοιμότανε μέσα στη μεσημεριάτικη ζέστη, έκανε δηλαδή την κοιμισμένη γιατί η Ταγγέρη δεν κοιμάται ποτέ της,
στις γωνιές οι σαράφηδες ταμπουρωμένοι λέγανε σε ταμπέλες μ' εννιά γλώσσες ότι αλλάζουνε νομίσματα, στο ξενοδοχείο "Μορόκο" του δώσανε καλή κάμαρα και του ετοιμάσανε μπάνιο. Ο Σερά μπήκε στη μπανιέρα μ' ένα αίσθημα σιγουριάς, έβαλε κολόνιες και πατσουλιά, ξυρίστηκε και κατέβηκε να δει τα "κόζα", τι γίνεται, πώς ζει ο κόσμος, πού υπάρχουνε καλές δουλειές και καλά μπουκάλια.
Η Ταγγέρη είναι η πιο έξυπνη πόλη της Γης. 
Δε δείχνει τίποτα από τη βρωμιά της και μόλο που 'ναι γεμάτη αραπάδες, ακόμα κι η φρουταγορά της είναι τεφαρίκι καθαριότητας.
'Ολες οι φυλές του Ισραήλ περπατάνε στην Κορνίς και στα σοκάκια της, τα λευκά διοικητικά κτίρια έχουνε μιαν ησυχία νοσοκομείου, 
οι κύριοι της Ιντερπολ είναι γελαστοί κι έχουνε κάτι κοιλάρες τόσο αστικές που λες κι είναι ικανές να χωνέψουνε κάθε ατιμία. Κάθε νύχτα μέσα στα καλντερίμια της βρίσκονται πέντ' έξι σκοτωμένοι, όλοι παιδάκια με λαμπρό παρελθόν, σπιούνιοι, δολοφόνοι, λαθρέμποροι, τέτοιοι. Όμως κανένας δε δείχνει να σκοτίζεται για τα γεγονότα κι οι εφημερίδες τα γράφουνε στα ψιλά, λες και πρόκειται για ρεκλάμα των κάλων.Ο Σερά ο Σημαδεμένος ήπιε στα μπαρ, είδε χορούς από Μαροκινές με σημάδια στα μούτρα, έκανε κέφι με ναυτικούς που παίξανε ξύλο και τίποτ' άλλο. Πέντε μέρες και το πήρε απόφαση. Η Ταγγέρη δεν κάνει φράγκο, θα καθόταν εδώ μέχρι να 'ρθουνε τα καλά νέα και θα ξαναγύριζε στο βασίλειό του στη Μαρσίλια. Είχε στην τσέπη του μπόλικο παραδάκι, τις πέτρες εκείνου του μακαρίτη του Ντυλέν και χώρια που πούλησε την Πεζώ του στην Μπαρτσελώνα. Με τόσα λεφτά θα μπορούσε να κάνει μεγαλεμπόριο μπανάνας ή ν' ανακατευτεί σε καμμιά δουλειά με "ξανθές", όπως λένε στη Γαλλία του το λαθρεμπόριο των αμερικάνικων τσιγάρων. Όμως προτίμησε να κάτσει φρόνιμα, άντε τώρα ν' ανοίγεις παρτίδες σε ξένα χωράφια κι επιτέλους είχε κι αυτός δικαίωμα να "ξεκουραστεί" δυο-τρεις μήνες.
Εκείνο που του 'λειπε του κακομοίρη του Σερά ήτανε η παρέα. Να 'σαι Μαρσεγιέζος και μόνος σου σε κοτζαμ πολιτεία δε γίνεται κι όταν μάλιστα έχεις την τσέπη γεμάτη παραδάκι. Μια παρέα χρειάζεται, γλυκαίνει τη ζωή, τρώει μαζί σου και της ανάβεις και καμμιά σφαλιάρα άμα έχεις τα νεύρα σου. Ο Σερά έψαξε σ' όλη την Ταγγέρη, είδε κάτι κοκκινομάλες Αμερικάνες και σιχάθηκε, είδε σπανιόλες του σκοινιού και του παλουκιού και αηδίασε, είδε ντόπιες και τον έπιασε μυρμηρία. Αυτός ήθελε μια Φραντσεζούλα, από εκείνες που η μυτούλα τους σπαθίζει τον αέρα, που τρώνε σαλιγκάρια με άσπρο κρασί και που σέρνουνε τραγουδιστά την κουβέντα τους.
Η Φραντσεζούλα που ήρθε λεγόταν Μπλανς κι ο διάβολος ξέρει πώς βρέθηκε σε τούτον τον καταραμένο τόπο. Όμως ήτανε τρυφερή και γλυκιά σαν Κρεπ-Συζέτ. Λοιπόν, ο Σερά ο Σημαδεμένος ένιωσε να ξυπνάει μέσα του ο ζαντιγιόμ, ο ευγενής Γάλλος, και της χαμογέλασε και της είπε για την πατρίδα του και την κουβάλησε μαζί του να χορέψουνε απαράλλακτα, όπως θα ‘κανε αν βρισκότανε στη Μασσαλία του.Τη νύχτα, αργά όπως έβγαινε λειψό απ’ αριστερά το φεγγάρι, ο Σερά κάθισε μαζί της στη βεράντα. Το γκαρσόνι έφερε ένα μπουκάλι σαμπάνια ροζέ από εκείνη που πίνουν οι Νότιοι Γάλλοι, ο κήπος μύριζε τζαντζαμίνι, πέρα μακριά η θάλασσα έγραφε με σκούρο ασημί τις σπληάδες της. Ο Σερά πήρε το χέρι της στο δικό του κι είπε ένα σωρό τρυφερές κουβέντες μια αράπικη μουσική έκλαιγε μακρόσυρτη κι ενοχλητική. Όλα ήτανε αριστούργημα.
Όλες οι Μπλανς του κόσμου είναι ίδιες και εφαρμόζουνε το ίδιο σύστημα. Πρώτα ακουμπάνε το κεφάλι τους στον ώμο κάποιου Σερά, μετά αναστενάζουνε και δείχνουνε διαθέσεις να δακρύσουνε, πιο μετά κάνουνε τις δύσκολες και τις δυστυχισμένες. Τούτη εδώ η Μπλανς σερβίρισε μιαν ιστορία γεμάτη ψέματα, γιατί έτσι πλαστήκανε οι Σερά και οι Μπλανς από τον καιρό του Παραδείσου.
Όταν χωρίσανε, το μπουκάλι ήτανε αδειανό από σαμπάνια και οι καρδιές τους γεμάτες έρωτα. Ο Σερά άρχισε να βρίσκει την Ταγγέρη χαριτωμένη. Πριν τον πάρει ο ύπνος άκουσε να λαλάν τα κοκόρια.
Το πρωί μπήκε κάτου από το ντους και ξανακέρδισε τα νεύρα του. Στις φρυγανιές βρήκε την ψυχραιμία του. Μάλιστα. Γιατί να μην παντρευτεί; Κάποτε θα παντρευότανε, όλοι οι άντρες καταλήγουνε σ’αυτό το θλιβερό συμπέρασμα. Αντί να γυρίσει στη Μασσαλία και να ξαναρχίσει τις δουλειές με τα παιδιά, θα μπορούσε ν’ανέβει σε καμιά πόλη βορινή και ν’ ανοίξει το καπνοπωλείο του. Θα σκάρωνε και τίποτα απογόνους που θα τους δίδασκε ηθικές αρχές, καλήν ανατροφή και καθολικά τροπάρια. Λεφτά είχε, και κείνες οι πέτρες του κυρίου Ντυλέν φτάνανε για ένα έντιμο μέλλον. Ο Σερά άρχισε να γίνεται τίμιος, ήτανε το πρώτο σημάδι κατάπτωσης και γηρατειών. Τίμιοι γίνονται όσοι δεν έχουνε το θάρρος να κάνουνε ατιμίες και τίμιοι φαίνονται όσοι έχουνε την εξυπνάδα να κρύβουνε τις ατιμίες τους.
Ο Μαρσεγιέζος πέταξε τον Σερά τον Σημαδεμένο στα σκουπίδια και πήρε ένα ύφος «κυρίου Σεραφείμ Καρνό». Πήρε κι ένα μπουκέτο λουλούδια άσπρα σαν την αγνότητα και την περίμενε στο σαλόνι. Όταν την είδε να ‘ρχεται πεταχτή σαν πουλάκι, γίνηκε ρομαντικός.
-Το σκέφτηκα, είπε. Θέλεις να παντρευτούμε;
Όλες οι Μπλανς κολακεύονται όταν τους προτείνει κάποιος Σερά γάμο. Τούτη δω η Μπλανς δάκρυσε. Ήτανε από άρνηση.
-Όχι Σεραφείμ, απάντησε. Πέρασα πολλή δυστυχία. Δεν έχω να σου προσφέρω τίποτα. Πώς θα ζήσουμε;
Ο Σερά ο Σημαδεμένος ξύπνησε μέσα στο μεσιέ Σεραφείμ Καρνό και του ‘δωσε θάρρος.
-Έχω εγώ, είπε. Θ’ ανοίξουμε ένα μαγαζί στη Νάντη, στη Λίλη, στο Μπορντώ, όπου σ’ αρέσει.
Κατέβασε τα μάτια της και μια βδομάδα αργότερα τα’ άνοιξε γεμάτα έκπληξη να θαυμάσει τις πολύτιμες πέτρες του μνηστήρα της. Ο Σερά καμάρωνε.
-Όλες μου τις οικονομίες τις έντυσα σε πολύτιμες πέτρες. Έκανα μεγάλες δουλειές στην Αφρική. Τώρα βαρέθηκα πια.
Η Μπλανς δε μίλησε. Μόνο του ‘σφιξε το χέρι.
Το ίδιο απόγευμα, ένας κύριος κομμάτι στεγνός έσφιγγε και τα δυο χέρια του Σερά του Σημαδεμένου. Τα ‘σφιγγε με χειροπέδες. Ο κύριος ήτανε της Ιντερπόλ. Πλάι του στεκόταν η Μπλανς.
-Με συγχωρείς, Σερά. Είμαι κι εγώ της αστυνομίας. Έπρεπε να βρούμε τις πέτρες Ντυλέν.
Ο Σερά δε μίλησε. Ο νόμος του παιχνιδιού είν’ έτσι: «Κέρδη και ζημίαι». Μόνο αργότερα, στις φυλακές της Τουλών, άνοιξε την καρδιά του.
-Δε με νοιάζει που μ’ έπιασε. Με νοιάζει που μου ‘κανε τσιριμόνιες να την πατρευτώ. Δεν ήθελε, λέει, το γάμο. Πώς δεν ήθελε, αφού ήτανε γυναίκα αυτουνού του τράγου που μ’ έπιασε;
Κι έσπαζε το κεφάλι του να καταλάβει. Σαν να είναι ποτέ δυνατόν οι Σερά να καταλάβουν τις Μπλανς του κόσμου τούτου!
Νίκος Τσιφόρος
Από την ταινία "Χαμένοι Άγγελοι" του Νίκου Τσιφόρου (παραγωγής 1948-49) εμφανίζεται ο Μανώλης Χιώτης με τρίχορδο μπουζούκι, συνοδεία λαϊκής ορχήστρας και ερμηνεύει μαζί με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Ανδρέα Σπαγγαδώρο τη συνθεσή του "Εσυ είσαι η αιτία που υποφέρω".
Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
guru shoes :-)
guru αρκούδα 
guru elliottian
guru free style
και
οι extreme εκδοχές τους αντίστοιχα
αρκούδα
elliottian
free style
Γυναικείο τμήμα ... το αντρικό εδώ ...
guru elliottian
guru free style
και
οι extreme εκδοχές τους αντίστοιχα
αρκούδα
elliottian
free style
Γυναικείο τμήμα ... το αντρικό εδώ ...
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009
Σάββατο 29 Αυγούστου 2009
Ἱππῆς Αριστοφάνη 424 πΧ
Τότε που το ευφάνταστο και πολυμήχανο κωμωδιογραφικό ταλέντο του Αριστοφάνη μετέτρεπε την κωμωδία σε πολιτικό λόγο καυτηριάζοντας την τακτική του δημαγωγού Κλέωνα.
Ο ίδιος υποδυόμενος τον Παφλαγώνα (την καρικατούρα του Κλέωνα) θέλησε να χτυπήσει με τον πιο καυστικό τρόπο τον πολιτικό του αντίπαλο και προσωπικό εχθρό του από τις πολιτικές διαμάχες που είχε προκαλέσει ο 8χρονος Πελοποννησιακός πόλεμος. Ο Αριστοφάνης, φανατικός ολιγαρχικός, υποστήριζε την ειρήνη, ήδη από τα προηγούμενα έργα του, "Αχαρνῆς" και "Βαβυλώνιοι". Υποστηρίζει τους Ἱππῆς, το επίλεκτο στρατιωτικό σώμα των ολιγαρχικών.
Από ότι φαίνεται ο Αριστοφάνης έγραψε τους Ἱππῆς εν βρασμώ γιατί προσπαθεί να κερδίσει έδαφος έναντι του πολιτικού του αντιπάλου Κλέωνα ο οποίος μόλις έχει καταφέρει μία περίλαμπρη νίκη εναντίον των Σπαρτιατών στο νησί Σφακτηρία της Πύλου. Μία νίκη που του την είχαν προετοιμάσει οι δύο στρατηγοί Δημοσθένης και Νικίας (στο έργο Α' και Β' δούλος).
Είναι η πρώτη του κωμωδία, πολιτική σάτιρα, που θίγει ξεκάθαρα πολιτικά πρόσωπα, την υπογράφει με το όνομά του, και καταφέρνει να κερδίσει το πρώτο βραβείο.
Στα επόμενα έργα του, όπως ο "Πλούτος", δεν θα είναι πια τόσο ξεκάθαρος μιας και τα πράγματα στην πολιτική σκηνή γίνονται επικίνδυνα.
Η Αθήνα, την εποχή εκείνη, βγαίνει από έναν πόλεμο και δεν έχει την αίγλη που είχε την εποχή του Περικλή, είναι αδύναμη και εύκολα οι πολίτες της δέχονται την δημαγωγία από τον οποιοδήποτε καταφερτζή.
Τώρα αν ο Κλέωνας ήταν στα αλήθεια δημαγωγός (σχετικές πληροφορίες στα σχόλια) ή παρεξηγημένα του έχει καταλογιστεί αυτή η ετικέτα ίσως να αξίζει να του παραχωρηθεί μια δεύτερη πιο αντικειμενική ματιά, ο ίδιος έδωσε τη ζωή του σε μάχη στην Αμφίπολη, πόλη της Μακεδονίας, ακριβώς δύο χρόνια μετά τους Ἱππῆς. Στην ίδια μάχη σκοτώθηκε κι ο Βρασίδας, ο αρχηγός των Σπαρτιατών.
Αγγειογραφία: τρεις "ιππείς" καθισμένοι στους ώμους ανδρών που παριστάνουν τα άλογα
το αρχαίο κείμενο ...
μετάφραση σε μορφή κειμένου δεν βρήκα :-)
ηχογραφημένη παράστασηαπό μετάφραση του Νίκου Σφυρόερα
Ιππής (1976)
Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή
απολαύστε τον Παντελή Ζερβό
το πρόγραμμα των παραστάσεων που δόθηκαν το 1976 στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπου στη σελ 39 υπάρχει αναφορά στην παράσταση "Ἱππῆς"
Κώστας Κοκκάκης (Νικίας), Παντελής Ζερβός (Δήμος), Θόδωρος Σαρρής (Δημοσθένης), Στέλιος Βόκοβιτς (Αλλαντοπώλης), Χορός.
Πρόλογος, πάροδος και πορεία προς τον αγώνα, πρώτος αγώνας, ιαμβική μεταβατική σκηνή, πρώτη παράβαση, ιαμβική συζυγία (μέχρι και την εμφάνιση του Δήμου, περίπου στ. 727)(0:45:41)
Ιαμβική συζυγία (από την εμφάνιση του Δήμου), δεύτερος αγώνας, ιαμβική σκηνή, στάσιμο, δύο ιαμβικές σκηνές, δεύτερη παράβαση, έξοδος (0:40:28)
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Αλέξης Σολομός
Σκηνογραφία: Γιώργος Βακαλό
Ενδυματολόγος: Γιώργος Βακαλό
Συνθέτης: Σταύρος Ξαρχάκος
Χορογράφος: Ντόρα Τσάτσου-Συμεωνίδου
Μουσική διδασκαλία: Έλλη Νικολαΐδου
Βοηθός σκηνοθέτης: Στέλιος Παπαδάκης
βοηθός μουσικός: Ολυμπία Κυριακάκη-Λουκίσσα
ΔιανομήΔημοσθένης Θόδωρος Σαρρής
Νικίας Κώστας Κοκκάκης
Αλλαντοπώλης Στέλιος Βόκοβιτς
Παφλαγών Γκίκας Μπινιάρης
Δήμος Παντελής Ζερβός
Χορός Χρήστος Πάρλας
Χορός Κώστας Κοσμόπουλος
Χορός Θόδωρος Δημήτριεφ
Χορός Θάνος Δαδινόπουλος
Χορός Χριστόφορος Καζαντζίδης
Χορός Θόδωρος Συριώτης
Χορός Δημήτρης Τσούτσης
Χορός Γιώργος Γεωργίου
Χορός Στέφανος Κυριακίδης
Χορός Κώστας Γαλανάκης
Χορός Αλέξανδρος Αντωνόπουλος
Χορός Μπάμπης Γιωτόπουλος
Χορός Δημήτρης Γεννηματάς
Χορός Κώστας Καγξίδης
Χορός Ναπολέων Ροδίτης
Χορός Γιώργος Κώνστας
ΥΓ. η σωστή γραφή είναι "Ἱππῆς" και όχι "Ἱππεῖς".
Ο ίδιος υποδυόμενος τον Παφλαγώνα (την καρικατούρα του Κλέωνα) θέλησε να χτυπήσει με τον πιο καυστικό τρόπο τον πολιτικό του αντίπαλο και προσωπικό εχθρό του από τις πολιτικές διαμάχες που είχε προκαλέσει ο 8χρονος Πελοποννησιακός πόλεμος. Ο Αριστοφάνης, φανατικός ολιγαρχικός, υποστήριζε την ειρήνη, ήδη από τα προηγούμενα έργα του, "Αχαρνῆς" και "Βαβυλώνιοι". Υποστηρίζει τους Ἱππῆς, το επίλεκτο στρατιωτικό σώμα των ολιγαρχικών.
Από ότι φαίνεται ο Αριστοφάνης έγραψε τους Ἱππῆς εν βρασμώ γιατί προσπαθεί να κερδίσει έδαφος έναντι του πολιτικού του αντιπάλου Κλέωνα ο οποίος μόλις έχει καταφέρει μία περίλαμπρη νίκη εναντίον των Σπαρτιατών στο νησί Σφακτηρία της Πύλου. Μία νίκη που του την είχαν προετοιμάσει οι δύο στρατηγοί Δημοσθένης και Νικίας (στο έργο Α' και Β' δούλος).
Είναι η πρώτη του κωμωδία, πολιτική σάτιρα, που θίγει ξεκάθαρα πολιτικά πρόσωπα, την υπογράφει με το όνομά του, και καταφέρνει να κερδίσει το πρώτο βραβείο.
Στα επόμενα έργα του, όπως ο "Πλούτος", δεν θα είναι πια τόσο ξεκάθαρος μιας και τα πράγματα στην πολιτική σκηνή γίνονται επικίνδυνα.
Η Αθήνα, την εποχή εκείνη, βγαίνει από έναν πόλεμο και δεν έχει την αίγλη που είχε την εποχή του Περικλή, είναι αδύναμη και εύκολα οι πολίτες της δέχονται την δημαγωγία από τον οποιοδήποτε καταφερτζή.
Τώρα αν ο Κλέωνας ήταν στα αλήθεια δημαγωγός (σχετικές πληροφορίες στα σχόλια) ή παρεξηγημένα του έχει καταλογιστεί αυτή η ετικέτα ίσως να αξίζει να του παραχωρηθεί μια δεύτερη πιο αντικειμενική ματιά, ο ίδιος έδωσε τη ζωή του σε μάχη στην Αμφίπολη, πόλη της Μακεδονίας, ακριβώς δύο χρόνια μετά τους Ἱππῆς. Στην ίδια μάχη σκοτώθηκε κι ο Βρασίδας, ο αρχηγός των Σπαρτιατών.
Αγγειογραφία: τρεις "ιππείς" καθισμένοι στους ώμους ανδρών που παριστάνουν τα άλογα
το αρχαίο κείμενο ...
μετάφραση σε μορφή κειμένου δεν βρήκα :-)
ηχογραφημένη παράστασηαπό μετάφραση του Νίκου Σφυρόερα
Ιππής (1976)
Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή
απολαύστε τον Παντελή Ζερβό
το πρόγραμμα των παραστάσεων που δόθηκαν το 1976 στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπου στη σελ 39 υπάρχει αναφορά στην παράσταση "Ἱππῆς"
Κώστας Κοκκάκης (Νικίας), Παντελής Ζερβός (Δήμος), Θόδωρος Σαρρής (Δημοσθένης), Στέλιος Βόκοβιτς (Αλλαντοπώλης), Χορός.
Πρόλογος, πάροδος και πορεία προς τον αγώνα, πρώτος αγώνας, ιαμβική μεταβατική σκηνή, πρώτη παράβαση, ιαμβική συζυγία (μέχρι και την εμφάνιση του Δήμου, περίπου στ. 727)(0:45:41)
Ιαμβική συζυγία (από την εμφάνιση του Δήμου), δεύτερος αγώνας, ιαμβική σκηνή, στάσιμο, δύο ιαμβικές σκηνές, δεύτερη παράβαση, έξοδος (0:40:28)
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Αλέξης Σολομός
Σκηνογραφία: Γιώργος Βακαλό
Ενδυματολόγος: Γιώργος Βακαλό
Συνθέτης: Σταύρος Ξαρχάκος
Χορογράφος: Ντόρα Τσάτσου-Συμεωνίδου
Μουσική διδασκαλία: Έλλη Νικολαΐδου
Βοηθός σκηνοθέτης: Στέλιος Παπαδάκης
βοηθός μουσικός: Ολυμπία Κυριακάκη-Λουκίσσα
ΔιανομήΔημοσθένης Θόδωρος Σαρρής
Νικίας Κώστας Κοκκάκης
Αλλαντοπώλης Στέλιος Βόκοβιτς
Παφλαγών Γκίκας Μπινιάρης
Δήμος Παντελής Ζερβός
Χορός Χρήστος Πάρλας
Χορός Κώστας Κοσμόπουλος
Χορός Θόδωρος Δημήτριεφ
Χορός Θάνος Δαδινόπουλος
Χορός Χριστόφορος Καζαντζίδης
Χορός Θόδωρος Συριώτης
Χορός Δημήτρης Τσούτσης
Χορός Γιώργος Γεωργίου
Χορός Στέφανος Κυριακίδης
Χορός Κώστας Γαλανάκης
Χορός Αλέξανδρος Αντωνόπουλος
Χορός Μπάμπης Γιωτόπουλος
Χορός Δημήτρης Γεννηματάς
Χορός Κώστας Καγξίδης
Χορός Ναπολέων Ροδίτης
Χορός Γιώργος Κώνστας
ΥΓ. η σωστή γραφή είναι "Ἱππῆς" και όχι "Ἱππεῖς".
Κυριακή 23 Αυγούστου 2009
Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009
Νεφέλαι του Αριστοφάνη διά χειρός Σουρή
Aς απολαύσουμε την κωμωδία!
Από το αρχαίο κείμενο ...
ή από τη μετάφραση του Σουρή ...
Νεφέλαι (1951)
Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή
Το πρόγραμμμα της πρώτης παράστασης του 1951.
Zωντανή ηχογράφηση της παράστασης του 1984 του Εθνικού Θεάτρου: Κεντρική Σκηνή
σε μετάφραση Κώστα Βάρναλη.
Πρόλογος, πάροδος, αναπαιστικός διάλογος, αναπαιστικό πνίγος και λυρικός διάλογος, μεταβατική σκηνή, πρώτη παράβαση, ιαμβική σκηνή, ιαμβική συζυγία (μέχρι στ. 881 περίπου).
Ιαμβική συζυγία (από στ. 882), πορεία προς τον αγώνα, πρώτος αγώνας, ιαμβική μεταβατική σκηνή, δεύτερη παράβαση, ιαμβικές σκηνές, ιαμβική σκηνή, δεύτερος αγώνας, τελική ιαμβική σκηνή με έναν εξόδιο αναπαιστικό στο τέλος.
Διανομή
Στρεψιάδης Ιάκωβος Ψαρράς
Φειδιππίδης Δημήτρης Παλαιοχωρίτης
Α΄ Υπηρέτης Μάριος Παπαγεωργίου
Β΄ Υπηρέτης Κώστας Παγώνης
Μαθητής Ορφέας Ζάχος
Σωκράτης Γ. Δάνης
Δίκαιος Λόγος Τάσος Παπαδάκης
Άδικος Λόγος Τάσος Χαλκιάς
Πασίας Θόδωρος Συριώτης
Α΄ Δανειστής Θόδωρος Συριώτης
Β΄ Δανειστής Κώστας Κοκκάκης
Αμυνίας Κώστας Κοκκάκης
Χορός Μαρία Τενίδου
Χορός Πένυ Παπουτσή
Χορός Τζέση Παπουτσή
Χορός Μαίρη Ιγγλέση
Χορός Κάρμεν Ρουγγέρη
Χορός Κατερίνα Μπούρλου
Χορός Έφη Τσαμποδήμου
Χορός Νανά Κακκαβά
Χορός Λίλη Κοκκώδη
Χορός Χριστίνα Θεοδωροπούλου
Χορός Μαργαρίτα Ανθίδου
Χορός Ρίκα Βαγιάνη
Χορός Χριστίνα Βαρζοπούλου
Χορός Μάχη Γεωργίου
Χορός Έρη Γκοδίμη
Χορός Βάνα Ζάκκα
Χορός Έφη Θανοπούλου
Χορός Γεωργία Καλλέργη
Χορός Αμαλία Κυριαζίδου
Χορός Νίκη Μανουσάκη
Χορός Ευδοξία Πεντζάκη
Χορός Σάσα Σοφού
Χορός Ταϋγέτη Μπασούρη
Χορός Ερμιόνη Ταμαρη
Χορός Καλλιόπη Ταχτσόγλου
Χορός Ελένη Τζώρτζη
Χορός Νίκη Τουλουπάκη
Χορός Ράσμη Τσόπελα
Χορός Κορνηλία Φραντζή
Από το αρχαίο κείμενο ...
ή από τη μετάφραση του Σουρή ...
Νεφέλαι (1951)Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή
Το πρόγραμμμα της πρώτης παράστασης του 1951.
Zωντανή ηχογράφηση της παράστασης του 1984 του Εθνικού Θεάτρου: Κεντρική Σκηνή
σε μετάφραση Κώστα Βάρναλη.
Πρόλογος, πάροδος, αναπαιστικός διάλογος, αναπαιστικό πνίγος και λυρικός διάλογος, μεταβατική σκηνή, πρώτη παράβαση, ιαμβική σκηνή, ιαμβική συζυγία (μέχρι στ. 881 περίπου).
Ιαμβική συζυγία (από στ. 882), πορεία προς τον αγώνα, πρώτος αγώνας, ιαμβική μεταβατική σκηνή, δεύτερη παράβαση, ιαμβικές σκηνές, ιαμβική σκηνή, δεύτερος αγώνας, τελική ιαμβική σκηνή με έναν εξόδιο αναπαιστικό στο τέλος.
Καλό απόγευμα.
Διανομή
Στρεψιάδης Ιάκωβος Ψαρράς
Φειδιππίδης Δημήτρης Παλαιοχωρίτης
Α΄ Υπηρέτης Μάριος Παπαγεωργίου
Β΄ Υπηρέτης Κώστας Παγώνης
Μαθητής Ορφέας Ζάχος
Σωκράτης Γ. Δάνης
Δίκαιος Λόγος Τάσος Παπαδάκης
Άδικος Λόγος Τάσος Χαλκιάς
Πασίας Θόδωρος Συριώτης
Α΄ Δανειστής Θόδωρος Συριώτης
Β΄ Δανειστής Κώστας Κοκκάκης
Αμυνίας Κώστας Κοκκάκης
Χορός Μαρία Τενίδου
Χορός Πένυ Παπουτσή
Χορός Τζέση Παπουτσή
Χορός Μαίρη Ιγγλέση
Χορός Κάρμεν Ρουγγέρη
Χορός Κατερίνα Μπούρλου
Χορός Έφη Τσαμποδήμου
Χορός Νανά Κακκαβά
Χορός Λίλη Κοκκώδη
Χορός Χριστίνα Θεοδωροπούλου
Χορός Μαργαρίτα Ανθίδου
Χορός Ρίκα Βαγιάνη
Χορός Χριστίνα Βαρζοπούλου
Χορός Μάχη Γεωργίου
Χορός Έρη Γκοδίμη
Χορός Βάνα Ζάκκα
Χορός Έφη Θανοπούλου
Χορός Γεωργία Καλλέργη
Χορός Αμαλία Κυριαζίδου
Χορός Νίκη Μανουσάκη
Χορός Ευδοξία Πεντζάκη
Χορός Σάσα Σοφού
Χορός Ταϋγέτη Μπασούρη
Χορός Ερμιόνη Ταμαρη
Χορός Καλλιόπη Ταχτσόγλου
Χορός Ελένη Τζώρτζη
Χορός Νίκη Τουλουπάκη
Χορός Ράσμη Τσόπελα
Χορός Κορνηλία Φραντζή
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009
Τώρα που ο θεός Πλούτος βρήκε το φως του ...
... και εγκαταστάθηκε στο ναό της Αθηνάς ...
Μας το είπε ο Αριστοφάνης στην κωμωδία του το 388 π.Χ ...
Μας το είπε ο Αριστοφάνης στην κωμωδία του το 388 π.Χ ...
είναι δυνατόν να γίνει κανείς πλούσιος ... με τίμιο τρόπο; ...
Δηλ, γίνεται με αρχικό κεφάλαιο π.χ. 5000€ και με 50-100 καλές κινήσεις, σε χρόνο π.χ.20 έτη, στα χρηματιστήρια της γης να επιτευχθούν ισάριθμα δεκάρια δηλ. 10% κέρδος σε κάθε κίνηση;
ή ο Αριστοφάνης μας είπε ψέματα και ο Πλούτος δεν βρήκε ποτέ το φως του με ό,τι αυτό συνεπάγεται ;;;
Τον Πλούτο του Αριστοφάνη είχα την τύχη να τον παρακολουθήσω πριν από μερικά χρόνια στο αρχαίο ωδείο της Πάτρας. Φανταστική παράσταση! Χρεμύλος ήταν ο Θανάσης Βέγγος, καταπληκτικός στο ρόλο του, ζωντάνεψε τον αρχαίο χώρο με τις κινήσεις του και το χρώμα της φωνής του, μάγεψε με την παρουσία του το κοινό, η υποκριτική του μπαγκέτα έκανε να λάμψει το ταλέντο όλων των συναδέλφων του ηθοποιών του θιάσου. Κρίμα που μια τέτοια παράσταση χάθηκε χωρίς να βιντεοσκοπηθεί.
ΥΓ. Την απάντηση στο πόσο δύσκολο είναι να γίνουν οι 50-100 επιτυχείς συναλλαγές με κέρδος περίπου 10% μπορούμε να την δούμε στο άρθρο του mc : Momentum?
Ποιός ξέρει; Ίσως, ο πραγματικός πλούτος μας να είναι οι λιγοστές στιγμές πολιτισμού που μπορούμε να ζήσουμε στις κερκίδες ενός θεάτρου κάτω από το φτωχικό φως του φεγγαριού. Κι είναι αυτές οι στιγμές τόσο ακριβές και εύθραυστες που δεν φυλακίζονται μέσα σε κανένα χαρτοφυλάκιο ή θησαυροφυλάκιο ή τραπεζική θυρίδα! Ίσως γιατί τελικά ο Πλούτος πράγματι κατοικεί στο ναό της Αθηνάς, τη θεά της σοφίας και του πολιτισμού.
Τρίτη 4 Αυγούστου 2009
Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
Δεν είναι γαζιά ραπτομηχανής ... :-)
Είναι οι κανονικοποιημένες τιμές των ΚΥΠΡ, ΕΤΕ, ΑΛΦΑ, ΤΙΤΚ, ΜΥΤΙΛ και ΟΤΕ ως προς το Γενικό Δείκτη.
... και μας δείχνουν ότι για το διάστημα του πρόσφατου ανοδικού κύματος από 9-3-2009 μέχρι 31-7-2009 η μετοχή που έδωσε τα περισσότερα κέρδη ήταν η ΚΥΠΡ!!! Δεύτερη έρχεται η ΑΛΦΑ και τρίτη η ΕΤΕ με μικρή διαφορά, ενώ ο ΟΤΕ ακολουθεί τελευταίος.
Ο δείκτης που χρησιμοποίησα είναι του mc (τον είχαμε δει και σε παλαιότερο συγκριτικό διάγραμμα -τότε η ETE ήταν η πρωταθλήτρια στα κέρδη με δεύτερη την ΚΥΠΡΟΥ και την ΑΛΦΑ να είναι πολύ κοντά-
Τα χρώματα των γαζιών τα πήρα από την πεταλούδα που βρήκα να λιάζεται πάνω στα βότσαλα της παραλίας ...
Καλό μήνα.
One More Cup of Cofee - Bob Dylan&Emmylou Harris
κέρασμα for the road από τον ApoStel
σκέτος espresso ειδική παραγγελία για το μέλος της παρέας μας ΝίκοΤ :-)
... και μας δείχνουν ότι για το διάστημα του πρόσφατου ανοδικού κύματος από 9-3-2009 μέχρι 31-7-2009 η μετοχή που έδωσε τα περισσότερα κέρδη ήταν η ΚΥΠΡ!!! Δεύτερη έρχεται η ΑΛΦΑ και τρίτη η ΕΤΕ με μικρή διαφορά, ενώ ο ΟΤΕ ακολουθεί τελευταίος.Ο δείκτης που χρησιμοποίησα είναι του mc (τον είχαμε δει και σε παλαιότερο συγκριτικό διάγραμμα -τότε η ETE ήταν η πρωταθλήτρια στα κέρδη με δεύτερη την ΚΥΠΡΟΥ και την ΑΛΦΑ να είναι πολύ κοντά-
Τα χρώματα των γαζιών τα πήρα από την πεταλούδα που βρήκα να λιάζεται πάνω στα βότσαλα της παραλίας ...
Καλό μήνα.
One More Cup of Cofee - Bob Dylan&Emmylou Harris
κέρασμα for the road από τον ApoStel
σκέτος espresso ειδική παραγγελία για το μέλος της παρέας μας ΝίκοΤ :-)
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Αμάν πια αυτή η ΑΜΚ! Αφού η ΕΤΕ γουστάρει να πάει προς τη Λεωφόρο των 20.32€-21.15€
Κι από ό,τι λένε ότι κυκλοφορεί ρευστό στην πιάτσα, γιατί να μην πάει φουλαριστή ντουγρού;
Εγώ ποτέ χατήρι, δεν της χάλασα!
Αφού υπάρχουνε τα τάληρα; Όλο το μήνα ΑΜΚ; Και τί με τα νέα κομμάτια; Και τί με την καλοκαιρινή ραστώνη; Αφού γουστάρει κέρδη δροσερά και ρέμπελα; :-)
Ε! κι αν δεν πάει, τί πειράζει;
Εγώ Μιχάλη Σουγιούλ - Αλέκο Σακελλάριο - Χρήστο Γιαννακόπουλο, ήθελα να βάλω και "Τραμπαρίφα".
Απολαύστε το
Εγώ ποτέ χατήρι, δεν της χάλασα!
Αφού υπάρχουνε τα τάληρα; Όλο το μήνα ΑΜΚ; Και τί με τα νέα κομμάτια; Και τί με την καλοκαιρινή ραστώνη; Αφού γουστάρει κέρδη δροσερά και ρέμπελα; :-)
Ε! κι αν δεν πάει, τί πειράζει;
Εγώ Μιχάλη Σουγιούλ - Αλέκο Σακελλάριο - Χρήστο Γιαννακόπουλο, ήθελα να βάλω και "Τραμπαρίφα".
Απολαύστε το
Ο ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑΣ - Εύα Στύλ - Νίκος Γούναρης
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Καταπληκτικός ο Evgeni Plushenko, ApoStel!!!
Το ξύλο όπως το έριχναν στον παλιό ελληνικό σινεμά
ΝΤΙΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ
:-)))
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Μαντρί -> Un Petit Bateau
